16 گۆن اِشان گوَشتی: ”وهدے شما اِبرانی جنێنان چُکماتَ کنێت، چِلّگیئے بَشانَها بچارێت، اگن چُکّ بَچکّے، بکُشێتی و اگن جنکّے، بِلّێتی.“
دژمنانی دلی گَردێنت تان چه آییئے کئوما نپرت بکننت و آییئے هزمتکارانی هلاپا پَندَل بسازنت.
مِسرئے بادشاها گۆن اِبرانی جَنبۆگان هبر کرت. یکّ جَنبۆگێئے نام شیپرَه اَت و دومیئے پووَه.
گڑا پِرئونا وتی سجّهێن مردم هُکم دات و گوَشتنت: ”هر اِبرانی مَردێنچُکّے که پێدا بیت، آییا نیلّئے کئورا دئور بدئیێت، بله اِبرانی جنکّان بِلّێت.“
بله وهدے باگپانان آییئے چُکّ دیست، وتمانوتا گوَشتِش: ’باگئے میراسدار همِش اِنت، بیاێت بکُشێنی تان اِشیئے مِلک و میراسئے هُدابُند وت ببێن.‘
آییا مئے کئوم رَد دات و رێپێنت، مئے پیرێنانی سرا باز زُلم و زۆراکی پِرّێنت و هُجّ کرتنت که وتی نُنُّکێن چُکّان، چه لۆگان ڈنّا دئور بدئینت که بمرنت.
اژدیائے لِٹّکا آسمانئے اِستارانی سئےیکّ رُپت و زمینا دئور دات. جنێن که چُکّا کپگی اَت، اژدیا، جنێنئے دێما اۆشتاتگاَت تان اَنچۆ که آییئے چُکّ پێدا بیت، هما دمانا چُکّا بوارت.