Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




دانیال 8:13 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

13 نون من اِشکت پاکێنے هبرا اِنت. دگه پاکێنێا چه آییا جُست کرت: ”اے اِلهام، بزان هر رۆچیگێن کُربانیگ، تَبَهکارێن سَرکشّی، هُدائے پاکێن لۆگئے چێردَستی و لشکرئے پادمال بئیگئے اِلهام و شُبێن تان کدێنا برجاهَ مانیت؟“

Вижте главата копие




دانیال 8:13
38 Кръстосани препратки  

او هُدا! تان کدێن دژمن تئیی سرا بکندیت؟ دژمن تان اَبد تئیی ناما بَد و رَد بکنت؟


نون هچ نشانیے نگندگا اێن، هچ نبیے پَشت نکپتگ و چه ما کَسّ هم نزانت که تان کدێن اے پئیما بیت.


او هُداوند! تان کدێن زهرَ بئے؟ تان اَبد؟ تان کدێن تئیی هسدّ آسئے پئیما رۆکَ بیت؟


آییئے پئوج جاهَ جنت، مزنێن پرستشگاها، هما مُهرێن کلاتا پلیتَ کنت، هر رۆچیگێن کُربانیگان بندَ کنت و ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناکا‘ همۆدا اێرَ کنت.


چه هما وهدا که هر رۆچیگێن کُربانیگ بند کنگ و ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناک‘ مِکّ کنگَ بیت، یکّ هزار و دو سد و نئوَد رۆچَ بیت.


من اِشکت بله سرپد نبوتان، گڑا گوَشتُن: ”او منی واجه! اے سجّهێن چیزّانی آسَر چے بیت؟“


من گَندلانی سرا، اے شُبێن دیستنت: من چارگا اَتان تَه گِندان، زمینئے نیاما درچکے و درچک سکّ بُرز اِنت.


وهدے گندلان وپتگ‌اَتان، شُبێنانی تها دیستُن، تَه منی دێما پاکێن مردمے، بزان کاسدے، چه آسمانا جَهلاد پێداک اِنت.


تئوِ بادشاها کاسدے دیست، پاکێنے، چه آسمانا اێر آیگ و گوَشگا اَت: ’درچکا گُڈّ و برباد کن، بله درچکئے بُنڈا بِلّ که گۆن ونڈال و ریشَّگان بِمانیت تانکه گۆن آسن و بْرنجێن پَٹّیێا پتایَگ ببیت و دشتئے سبزَگانی تها پَشت بکپیت. بِلّی چه آسمانئے نۆدا تَرَّ بیت، و بِلّ که جنگلی جانوَرانی نیاما زندگَ بیت. بِلّ تان هپت زمانَگا اَنچُشَ مانیت.‘


من چه همایان یکّێئے کِرّا شُتان که اۆدا اۆشتاتگ‌اَتنت و جُستُن کرت که اے سجّهێن چیزّانی اَسلی مانا چے اِنت؟ گڑا آییا گۆن من هبر کرت و منا اِشانی مانایی سرپد کرت.


گڑا آییا گوَشت: ’چارمی جانوَر، زمینئے سرا چارمی بادشاهیے بیت که چۆ اے دگه سجّهێن بادشاهیانَ نبیت. اے، سجّهێن جهانا لگتمالَ کنت، پرۆشیت و اێریَ بارت.


یکّے کئیت و گۆن بازێنێا تان هپتگێا مُهکمێن اَهدے کنت، بله هپتگئے نیاما کُربانیگ و هئیراتان بندَ کنت. پلیتی و بَژّناکیئے بانزلئے سرا بێران کنۆکے کئیت، تان وهدے که هما آکبت که په آییا گیشّێنگ بوتگ، آییئے سرا کپیت.“


سجّهێن چیزّ، پتا منی دستا داتگ‌اَنت. اَبێد چه پتا، هچکَس چُکّا نزانت. همے ڈئولا، دگه هچکَس پتا نزانت، اَبێد چه چُکّا و هما مردمان که چُکّ بلۆٹیت پتا په آیان پَدّر بکنت.


وهدے شما آ ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناکا‘ گندێت، هما که دانیال نبیا آییئے بارئوا هبر کرتگ که آ پاکێن جاگها اۆشتاتگ،“ وانۆک بزانت و شَرّ سرپد ببیت،


وهدے شما آ ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناکا‘ هما جاگها گندێت که آییئے جاگه نه‌اِنت،“ وانۆک بزانت و شَرّ سرپد ببیت، ”هما که یَهودیَها اَنت دێم په کۆهان بتچنت.


سجّهێن چیزّ، پتا منی دستا داتگ‌اَنت. اَبێد چه پتا، هچکَس چُکّا نزانت، همے ڈئولا، اَبێد چه چُکّا و هما مردمان که چُکّ بلۆٹیت پتا په آیان پَدّر بکنت، دگه هچکَس پتا نزانت.“


وهدے شما گندێت که اورشَلیم، پئوج و لشکرا چپّ و چاگردا اَنگِرّ کرتگ، گڑا بزانێت که اِشیئے وئیرانیئے وهد نزّیکّ اِنت.


دژمن آیان زَهمانی دپا دئینت و بازێنێا بندیگ و سجّهێن دنیائے تها دَرانڈێهَ کننت. اورشَلیم، درکئومانی پادانی لگتمالَ بیت، تان آ وهدا که درکئومانی وهد و باریگَ کُٹّیت و هلاسَ بیت.


کَسّا هچبر هُدا ندیستگ، بله هما یکدانگێن چُکّ که پتئے بگلا اِنت، هماییا هُدا پَجّارێنتگ.


هُداوند شمئے دلا مُهر و مُهکم کنات که وهدے مئے هُداوندێن ایسّا گۆن وتی سجّهێن پَلگارتگێنانَ کئیت، شما مئے هُداێن پتئے بارگاها بےائیب و پاک و پَلگار ببێت.


په آیان پَدَّر بوتگ که وهدے هبرا اَتنت وتی هِزمتا نکنگا اَتنت، شمئے هِزمتا کنگا اَتنت. نون گۆن پاکێن روهئے زۆرا دگه مردمان اے وشّێن مِستاگ په شما رسێنتگ، هما پاکێن روه که چه آسمانا دێم دئیگ بوتگ. په اے وشّێن مِستاگئے زانگا پرێشتگ هم دلمانگ اَنت.


هِنۆک که آدمئے هپتمی نَسل و پَدرێچ اَت، اِشانی بارئوا چُش پێشگۆییَ کنت و گوَشیت: ”هُداوند گۆن وتی لَکّانی لَکّێن پَلگارتگێنانَ کئیت،


بله پرستشگاهئے ڈنّی پێشگاها یله کن، کَدّ و کِساسی مکن چێا که اے درکئومان دئیگ بوتگ. آ، پاکێن شهرا تان چِلّ و دو ماها لگتمالَ کننت.


زار زارا گرێوگ و گوَشگا اَتنت: ”او پاک و راستێن هُداوند! تان کدێن دادرسیَ نکنئے و مئے هۆنئے بێرا چه زمینئے سرا نِشتگێنانَ نگرئے؟“


Последвай ни:

Реклами


Реклами