نِبوکَدنِزَرا گوَشت: ”شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆئے هُدایا ستا و سنا بات که آییا وتی پرێشتگے دێم داتگ و وتی هِزمتکار رَکّێنتگاَنت. اِشان وتی هُدائے سرا باوَر و بێسه اَت و منی هُکمِش نَمَنِّت. چه وتی زندا سر گوَستنت، بله وتی جندئے هُدایا اَبێد، دگه هُدائے هِزمت و سُجدها رَزا نبوتنت.
چه آیان متُرسێت که جِسم و جانا کُشتَ کننت، بله ساه و اَرواها کُشتَ نکننت، چه هماییا بتُرسێت که جسم و جان و ساه و اَرواه، دوێنان دۆزها دئور دات و بێران کرتَ کنت.