تئوِ بادشاها هُکم داتگ: ’هما دَمانا که سجّهێن مردم کَرنا، نَل، چَنگ، سرۆز، تَمبورگ، ڈُهل و اے دگه سجّهێن ساز و زێملانی تئوارا اشکننت، تلاهێن بُتئے دێما بکپنت و سجده بکننت و
بله او بادشاه! لهتێن یَهودی هست: شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆ، هما که تئو بابِلئے دَمگئے سرکاری کارانی اُگده داتگاَنت، آیان تئیی هُکم نمَنِّتگ. اے مردم نه تئیی هُدایانی هِزمتا کننت و نه تئیی مِکّ کناێنتگێن تلاهێن بُتا سجدهَ کننت.“