10 تئوِ بادشاها هُکم داتگ: ’هما دَمانا که سجّهێن مردم کَرنا، نَل، چَنگ، سرۆز، تَمبورگ، ڈُهل و اے دگه سجّهێن ساز و زێملانی تئوارا اشکننت، تلاهێن بُتئے دێما بکپنت و سجده بکننت و
چُشێن بےانساپێن هاکمے گۆن تئو یک و تِپاک بوتَ کنت که گۆن وتی هُکم و کانونان نااِنساپیَ کاریت؟
گۆن اِشان گوَشتی: ”وهدے شما اِبرانی جنێنان چُکماتَ کنێت، چِلّگیئے بَشانَها بچارێت، اگن چُکّ بَچکّے، بکُشێتی و اگن جنکّے، بِلّێتی.“
گڑا پِرئونا وتی سجّهێن مردم هُکم دات و گوَشتنت: ”هر اِبرانی مَردێنچُکّے که پێدا بیت، آییا نیلّئے کئورا دئور بدئیێت، بله اِبرانی جنکّان بِلّێت.“
هرکَس که دێم په چێرَ نکپیت و سُجدهَ نکنت، رۆکێن کورَهئے تها دئور دئیگَ بیت.‘
اے رندا، اگن شما کَرنا، نَل، چَنگ، سرۆز، تَمبورگ، ڈُهل و اے دگه سجّهێن ساز و زێملانی تئوار اِشکت و منی اَڈّ کرتگێن بُتئے دێما کپگ و سُجده کنگا تئیار اێت وَه شرّ، بله اگن شما سُجده نکرت گُڑا هما دَمانا رۆکێن کورَهئے تها دئور دئیگَ بێت. آ وهدا بارێن کجام هُدا شمارا چه منی دستا رَکّێنیت؟“
بادشاهئے کرّا شتنت و شاهی پرمانئے بارئوا هبرِش کرت و گوَشتِش: ”او بادشاه! تئو پَرمانے دَسهَتّ نکرتگ که هرکَس تان سی رۆچا ترا ابێد دگه هُداێئے یا که دگه مردمێئے کِرّا دْوا بلۆٹیت، شێرانی گارا دئور دئیگَ بیت؟“ بادشاها پسّئو دات: ”هئو، اے راست اِنت. ماد و پارسئے کانونئے هسابا اے بدل بوتَ نکنت.“
بله پَریسی و مزنێن دینی پێشوایان هُکم داتگاَت: ”هرکَس که زانت ایسّا کجا اِنت، مارا هال بدنت.“ آیانی دلا اَت که ایسّایا دَزگیر بکننت.