27 دانیالا گۆن بادشاها گوَشت: ”هما رازا که تئوِ بادشاه آییئے جُستا ائے، هچّ دانا، ساهر، جادوگر و اِستارزانتے په تئو پدّر کرتَ نکنت،
آیان پَسّئو دات: ”ما دوێنان واب دیستگ و کَسّ نێست که مانااِش بکنت.“ ایسُّپا گوَشت: ”وابانی مانائے زانگ وَه هُدایی کارے. وتی وابان منا بگوَشێت.“
سُهب که بوت، پِرئون پرێشان اَت. وتی مردمی راه داتنت و مِسرئے سجّهێن دانا و جادوگری لۆٹاێنتنت. پِرئونا گۆن آیان وتی وابانی کِسّه کرت، بله کَسّا آییئے واب مانا کرت نکرتنت.
بادشاها هرچے که جُست کرتنت، دیستی که اے مردم هر پئیمێن هِکمت و سرپدیا چه مُلکئے سجّهێن جادوگر و ساهِران ده سَری شَرتر اَنت.
گڑا بادشاها جادوگر، ساهِر، جِنّبَند و نجومیانی لۆٹاێنگئے هُکم دات که آییئے وابان مانا بکننت. آ، آتک و بادشاهئے دێما اۆشتاتنت.
وهدے جادوگر، ساهر، نجومی و اِستارزانت آتکنت، من گۆن آیان وتی واب گوَشت بله آیان منی واب مانا کرت نکرت.