11 چه هما وهدا که هر رۆچیگێن کُربانیگ بند کنگ و ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناک‘ مِکّ کنگَ بیت، یکّ هزار و دو سد و نئوَد رۆچَ بیت.
اے هما چیزّ اَنت که باید اِنت تئو اِشان مُدام کُربانجاهئے سرا پێش بکنئے، هر رۆچ: دو یکّ سالگێن گوَرانڈ.
”مهربانی بکن و مارا تان ده رۆچا بچکّاس و بچار، بِلّ که مارا په ورگا تهنا سبزی و په نۆشگا تهنا آپ دئیگ ببیت.
آییئے پئوج جاهَ جنت، مزنێن پرستشگاها، هما مُهرێن کلاتا پلیتَ کنت، هر رۆچیگێن کُربانیگان بندَ کنت و ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناکا‘ همۆدا اێرَ کنت.
اے، بُرزێن اَرشئے هُدائے هلاپا هبرَ کنت و آییئے پاکێن مردمان آزارَ دنت. اِشیئے اِرادهَ بیت که کانون و وهدان بدل بکنت و هُدائے پاکێن مردم په وهدێا اِشیئے دستا دئیگَ بنت، بزان تان وهدێا، وهدان و نێم وهدا.
سُهب و بێگاهانی همے شُبێن که ترا گوَشگ بوت، راست اِنت. بله اے شُبێنا رازے بکن چێا که اے هما آیۆکێن وهدئے رۆچانی بارئوا اِنت که اَنگت سکّ دور اَنت.“
یکّے کئیت و گۆن بازێنێا تان هپتگێا مُهکمێن اَهدے کنت، بله هپتگئے نیاما کُربانیگ و هئیراتان بندَ کنت. پلیتی و بَژّناکیئے بانزلئے سرا بێران کنۆکے کئیت، تان وهدے که هما آکبت که په آییا گیشّێنگ بوتگ، آییئے سرا کپیت.“
وهدے شما آ ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناکا‘ گندێت، هما که دانیال نبیا آییئے بارئوا هبر کرتگ که آ پاکێن جاگها اۆشتاتگ،“ وانۆک بزانت و شَرّ سرپد ببیت،
وهدے شما آ ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناکا‘ هما جاگها گندێت که آییئے جاگه نهاِنت،“ وانۆک بزانت و شَرّ سرپد ببیت، ”هما که یَهودیَها اَنت دێم په کۆهان بتچنت.
بله پرستشگاهئے ڈنّی پێشگاها یله کن، کَدّ و کِساسی مکن چێا که اے درکئومان دئیگ بوتگ. آ، پاکێن شهرا تان چِلّ و دو ماها لگتمالَ کننت.
جنێن تتک و گیابانا شت که اۆدا هُدایا په جنێنا جاگهے تئیار کرتگاَت تانکه آ، هزار و دو سَد و شست رۆچا اۆدا چارگ و دلگۆش کنگ ببیت.
رسترا دپے دئیگ بوتگاَت که بٹاک جنَگ و کُپرێن هبر کنگا اَت و اِهتیار دئیگ بوتگاَت که تان چِلّ و دو ماها هرچے که کنگَ لۆٹیت، بکنت.