7 چه جنِکئے هاندانا کَسے پادَ کئیت و جنوبئے بادشاهئے جاگها گیپت. آ، شمالئے بادشاهئے پئوجئے سرا اُرُشَ کنت و آییئے کلاتا پُتریت. آیانی هلاپا جنگَ کنت و سۆبێنَ بیت.
رۆچی کَمُّک باتنت و آییئے اُگده و زِمّهواری دگرێا برسات.
بله تئو، او هُدا، بدکاران جُهلترێن کَلّا دئورَ دئیئے، هۆنوار و پرێبکارێن مردم وتی رۆچانی نێما هم زندگَ نماننت، بله من تئیی سرا تئوکلَ کنان.
پدا هلاسیئے وهدا، جنوبئے بادشاه آییئے سرا اُرُشَ کنت و شمالئے بادشاه جنوبئے بادشاهئے سرا توپّانێئے ڈئولا گۆن اَرّابه، اَسپتاچ و بازێن لانچێا مانَ رچیت. بازێن مُلکێئے سرا اُرُشَ کنت و چه اۆدا چۆ توپّانێا گوَزیت.
لهتێن سالا پد اَهد و کَرارے بندنت. جنوبئے بادشاهئے جنِک شمالئے بادشاهئے کِرّا په اَهد و کَرار بندگا رئوت. بله جنِکئے زۆر و کدرت پشتَ نکپیت و شمالئے بادشاهئے زۆر هم نمانیت. آ رۆچان، بادشاهئے جنِک گۆن وتی همراهان، وتی پتا و کُمَککارا هئوار درۆهگ و دژمنانی دَستا دئیگَ بیت.
بله هُدایا گوَشت: ’او نادان! اِنشپی تئیی ساه چه تئو گِرگَ بیت، گڑا تئیی اے مُچّ کرتگێن مال و مِلکت کئییگَ بنت؟‘