11 جنوبئے بادشاه هِژمَ گیپت، شمالئے بادشاهئے دێما درَ کئیت و گۆن آییا جنْگَ کنت. نون شمالئے بادشاه بلاهێن پئوجے یکجاهَ کنت، بله اے پئوج، جنوبئے بادشاهئے دستا پرۆشَ وارت.
په انسانا تئیی هِژم هم تئیی سَتائے سئوَبَ بیت و پَشت کپتگێن هِژما تئو وتی لانکا بندئے.
چه اے پئوجئے پرۆش دئیگا رَند، جنوبئے بادشاه گُروناکَ بیت و هزاران مردمَ کُشیت بله اَنگت بالادستَ نبیت،
پدا هلاسیئے وهدا، جنوبئے بادشاه آییئے سرا اُرُشَ کنت و شمالئے بادشاه جنوبئے بادشاهئے سرا توپّانێئے ڈئولا گۆن اَرّابه، اَسپتاچ و بازێن لانچێا مانَ رچیت. بازێن مُلکێئے سرا اُرُشَ کنت و چه اۆدا چۆ توپّانێا گوَزیت.
بله چه رۆدراتک و شمالا آیۆکێن هال، آییا تُرسێننت، سکّ هژمَ گیپت و په بازێنێئے برباد و گار کنگا درَ کئیت.
پدا جنوبئے بادشاه زۆرمندَ بیت، بله آییئے یکّ سالارے چه آییئے جندا هم زۆرمندتِرَ بیت و گۆن مزنێن واکێا شمالا مُلکے اَڈَّ کنت و وتی مُلکا هُکمرانیَ کنت.
هر جاگه که انسان، جنگلی جانوَر و بالی مُرگ زندگ اَنت، هُدایا ترا اے سجّهێنانی سرا هُکمران کرتگ. تلاهێن سر، تئو ائے.
من دیست که آ، دێم په گوَرانڈا پێداک اِنت. سکّ هِژم گپتگ. پاچِنا گوَرانڈ جَت و دوێن کانٹی پرۆشتنت. گوَرانڈا آییئے دێما هچّ زۆر مان نێستاَت. زمینئے سرا دئوری دات و پادمالی کرت. کسّ نێستاَت که گوَرانڈا چه آییئے زۆرا برَکّێنیت.