8 گڑا من تهنا بوتان و اے مزنێن شُبێنا چارگا اَتان، منی واک و توان هلاس بوت، منی دێمئے رنگ زرد ترِّت و منی تها هچّ واک و توانے پَشت نکپت.
وهدے آکوب چه پَنیاێلا گوَزگا اَت، رۆچا ٹِکّ کرت. مَگونئے سئوَبا آکوب لَنگ جنانا شت.
موسّایا گوَشت: ”رئوان و اے اجبێن نِدارَگا چاران که بارێن ڈۆلُک چێا سُچگ و پُر بئیگا نهاِنت.“
پوره انسانئے ڈئولێنێا منی لُنٹ دست پِر کرتنت. گڑا من وتی دپ پَچ کرت و گۆن هماییا که منی دێما اۆشتاتگاَت، هبر کنگا لگِّتان. گوَشتُن: ”او منی واجه! اے شُبێنا منا سکّ پَدَرد کرتگ و هچّ زۆر و واکُن نێست.
من، تئیی هِزمتکار، چۆن گۆن تئو هبر کرتَ کنان، منی واجه؟ منی واک و توان شُتگ و په زۆرے دَم کشّگا آن.“
هبر همِدا هلاس بوت. منِ دانیال چه وتی هئیالان سکّ پرێشان بوتان و منی دێم زرد ترِّت. بله من اے گپّ گۆن وت داشت.“
گڑا منِ دانیالا، سکّ دَم بُرتگاَت و تان چیزّے رۆچا نادراه بوتان. رندا پدا پاد آتکان و بادشاهئے کاران دَزگٹّ بوتان بله منا شُبێنا هئیران کرتگاَت و چه سرپدیئے هَدّا در اَت.
من دیست که آ، دێم په گوَرانڈا پێداک اِنت. سکّ هِژم گپتگ. پاچِنا گوَرانڈ جَت و دوێن کانٹی پرۆشتنت. گوَرانڈا آییئے دێما هچّ زۆر مان نێستاَت. زمینئے سرا دئوری دات و پادمالی کرت. کسّ نێستاَت که گوَرانڈا چه آییئے زۆرا برَکّێنیت.
وهدے مریدان اے تئوار اِشکت، سکّ تُرستِش و دێم په چێر کپتنت.
پِتْرُسا نزانت چے بگوَشیت، چێا که سکّ تُرسگا اَتنت.
بچارێت، یکّ وهدے کئیت و آ وهد انّون بُنگێج بوتگ که شما سجّهێن شِنگ و شانگَ بێت و هرکَس وتی راها رئوت. منا تهنا یلهَ دئیێت، بله اَنگت تهنا نبان، چێا که منی پت گۆن من گۆن اِنت.
من که دیست، پوره مُردگے بوتان و آییئے پادانی دێما کپتان. وتی راستێن دستی منی سرا اێر کرت و گوَشتی: ”متُرس، من ائولی و آهری آن.