بله پارسئے بادشاهیئے شهزادگا تان بیست و یکّ رۆچا منی دێم داشت. بله رَندا، میکاییل که چه مسترێن پرێشتگان یکّے، منی کُمَکّا آتک چێا که من اۆدا پارسئے بادشاهانی کِرّا گَٹِّتگاَتان.
آ وهدا میکاییل، هما مزنێن شهزادگ که تئیی مردمانی نِگهپانیا کنت، جاهَ جنت. اَنچێن پرێشانیئے وهدے بیت که کئومانی بُنگێجا بگر تان آ زمانگا هچبر نبوتگ. بله آ وهدا تئیی هما سجّهێن مردم که آیانی نام کتابا نبشته اِنت، رَکّێنگَ بنت و
تئو بزان و سرپد بئے که چه اے هُکمئے آیگئے وهدا که اورشَلیم پدا برجاه و اَڈّ کنگ ببیت، تان ’رۆگن پِر مُشتگێن‘ شهزادگئے آیگا، هپت هپتگ و شست و دو هپتگَ گوَزیت. اورشَلیم، پدا گۆن آپراها و دَمک و گَلّیان اَڈّ کنگَ بیت، بله پرێشانیانی زمانگا.