12 شاوولا وتی شُبێنا دیستگ که هَنّانیا نامێن مردے کئیت، آییا دست پِرَ مُشیت که پدا بگندیت.“
گۆن آییا دَزبندیای کرت که ”منی جنکّ مَرکیگ اِنت. بیا و وتی دستا آییئے سرا اێر مُش، تانکه دْراه ببیت و زندگ بمانیت.“
اے مردمِش کاسِدانی دێما آورت و پێش کرتنت. کاسِدان په آیان دْوا کرت و دست بڈّا جتنت.
دَمِشْکئے شهرا، هَنّانیا نامێن مریدے جَهمنند اَت. شُبێن و اِلهامێا، هُداوند په آییا زاهر بوت و گوَشتی: ”او هَنّانیا!“ آییا جواب تَرّێنت: ”جی، منی واجه!“