40 آیان، گۆن هارونا گوَشت: ’په ما اَنچێن هُدا بساچ که مئے رَهبریا بکننت. اے موسّا، که مارا چه مِسرا در آیگئے راهی پێش داشتگ، آییا چے بوتگ، ما نزانێن.‘
وهدے مهلوکا دیست که موسّایا چه کۆها اێر کپگا سکّ دێر کرت، هارونئے چپّ و چاگردا مُچّ بوتنت و گوَشتش: ”بیا، په ما هُدا اَڈّ کن که راها چه ما پێسَر ببنت، چێا که آ مَرد، موسّا که مارا چه مِسرا دری کرت و آورتی، نزانێن آ چۆن بوت.“
اِشان منا گوَشت: ’په ما هُدا اَڈّ کن که راها چه ما پێسر ببنت، چێا که آ مرد، موسّا که مارا چه مِسرا دری کرت و آورتی، نزانێن آ چۆن بوت.‘