وهدے پولُس و بارنابا اَنْتاکیَها رَستنت، آیان کِلیسائے مردم مُچّ و یکجاه کرتنت. هر کارے که هُدایا چه آیانی دستا کناێنتگاَت، گۆن آیان گوَشتِش و هالِش دات که هُدایا په درکئومان هم ایمان و باوَرمندیئے دروازگ پَچ کرتگ.
بازێن هبر و هالا رَند، پِتْرُس پاد آتک و گۆن آیان گوَشتی: ”او براتان! شما شَرَّ زانێت که باز وهدا پێسر، هُدایا چه شمئے نیاما منا گچێن کرت که درکئوم چه منی زُبانا ایسّائے وشّێن مِستاگا بِشکننت و باور بکننت.