25 هما وهدا یکّے آتک و هالی داتنت: ”بچارێت، آ که شما بندیگ کرتگاَتنت، پرستشگاها مردمان درس و سَبکّ دئیگا اَنت.“
چه تهارترێن تهاریان دری کرتنت و آیانی زمزیلی پرۆشتنت.
نون نِبوکَدنِزَر سکّ هِژم گپت و هُکمی دات که شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆا بیارێت. گڑا اے مردم بادشاهئے دێما آرگ بوتنت.
په منیگی هاکم و بادشاهانی دێما پێش کنگَ بێت، گڑا شمارا شَرّێن مۆهے رَسیت که آیانی و درکئومانی دێما په من گواهی بدئیێت.
بله چه اِشان لهتێن پَریسیانی کِرّا شت و ایسّائے کرتگێن کارئے هالِش برت و سر کرت.
یکّ رۆچے، نُهمی ساهتئے زِگر و دْوائے وهدا، پِتْرُس و یوهَنّا مزنێن پرستشگاها رئوگا اَتنت.
گۆن اے هبرئے اِشکنگا، پرستشگاهئے نِگهپانێن سپاهیگانی سرۆک و مزنێن دینی پێشوا سکّ هئیران و پِگریگ بوتنت که بارێن اے کارئے آسر و آکبت نون چے بیت.
گڑا پرستشگاهئے نِگهپانانی سرۆک گۆن وتی سپاهیگان شت و کاسِدِش گپت و آورتنت، بله په زۆر نه، چێا که تُرستِش ”چۆ مبیت مردم مارا سِنگسار بکننت.“