22 بله آیانی رَه داتگێن مردم بَندیجاها که شتنت، کاسِدِش ندیستنت. پِر ترّت و هالِش داتنت که
پِتْرُس هم دور دورا، ایسّائے رندا رئوان اَت تان مسترێن دینی پێشوائے لۆگئے پێشگاها رَست، تها پُترت و گۆن هِزمتکاران نِشت تان بزانت که چۆنێن شئورے بُرّگَ بیت.
سباهئے سرا، سپاهیگانی نیاما شۆر و وَلوَلهے مان کپت که بارێن، پِتْرُسا چے بوت؟
”بَندیجاهئے دروازگ مُهر بستگاَتنت، نِگهپان هم دروازگانی دێما اۆشتاتگاَتنت، بله ما دروازگ که پَچ کرتنت، جێلا هچکَس ندیست.“
گڑا پرستشگاهئے نِگهپانانی سرۆک گۆن وتی سپاهیگان شت و کاسِدِش گپت و آورتنت، بله په زۆر نه، چێا که تُرستِش ”چۆ مبیت مردم مارا سِنگسار بکننت.“