14 اَنگت، هُداوندئے سرا باوَرمندێن جنێن و مردێن، رۆچ په رۆچ گێش بئیان اَتنت و گۆن آیان هئوارَ بوتنت.
جنێن و مردێنَ آتکنت. هرکَس که دلا پرمات، آییا ٹاسین و نالُک و مُندریکّ و هار، هر تَهرێن سَهت و زێوَرَ آورت. هر مردما تلاهئے ٹێکیَ آورت و په هُداوندا چست کنگی کربانیگَ کرتنت.
بارنابا شَرّێن مردے اَت و چه ایمان و پاکێن روها سررێچ اَت. اے دابا، دگه بازێن مردمے هُداوندئے راها هئوار بوت.
گڑا، همایان که آییئے کُلئو و پئیگام زرت، پاکشۆدی هم کرت و آ رۆچا، کِساس سئے هزار مردم گۆن باوَرمندان هۆر بوت.
هُدااِش سَتا و سَنا کرت و سجّهێن مهلوکا آ دۆست اَتنت. هُداوند هم رۆچ په رۆچ رَکّێنتگێن مردمان گێشا چه گێشتر کنان اَت.
من ’اے راهئے‘ مَنّۆگر آزار داتگ و کُشگی هم کرتگاَنت، مردێن وَه مردێن اَنت، جنێن هم گپتگ و بندی کناێنتگاَنت.
بله بازێنے که آیانی کُلئو و پئیگامِش اِشکتگاَت باوَرمند بوت و چه آیان کِساس پنچ هزار مردێن اَتنت.
اے ڈئولا هُدائے پاکێن هبر مردمانی نیاما تالان بوت و اورشَلیما مرید سکّ زوتّ گێشا چه گێشتر بئیانَ بوتنت. بازێن دینی پێشواے هم اے باوَرئے مَنّۆگر بوت.
نون وهدے مردمان پیلیپُسئے سرا باور کرت، که آ، هُدائے بادشاهیئے وشّێن مِستاگ و ایسّا مَسیهئے ناما جار جنَگا اَت، گڑا مردێن و جنێنان، پاکشۆدیَ کرت.
بله شاوولا، کِلیسائے برباد کنگ بِندات کرت. لۆگ په لۆگَ شت، مردێن و جنێن چه لۆگان درَ کرت، کَشّان کنانَ برت و جێلَ کناێنتنت.
چه آییا لۆٹتی په دَمِشْکئے شهرئے کَنیسَهانی سرۆکان کاگدے بنبیسیت که شاوولا اے اِهتیار ببیت، اگن آییا اۆدا ”اے راهئے“ هر منۆگرے دیست، مردێنے ببیت یا جنێنے، بندیگ بکنت و اورشَلیما بیاریت.
گڑا یَهودیَه و جَلیل و سامِرَهئے سجّهێن دَمگان، کِلیسا اێمن و آسودگ بوت و رُست و رُدۆم کنان اَت. باوَرمندان، په هُداتُرسی زِندَ گوازێنت و گۆن پاکێن روهئے دِلبڈّیا رۆچ په رۆچ گێشترَ بوتنت.
وهدے لُدَّه و شارونئے مردمان اینیاس دیست، آ هم دێم په هُداوندا آتکنت.
اے هال، سجّهێن یاپائے شهرا شِنگ بوت و بازێن مردمێا هُداوندئے سرا باور کرت.
هُدائے کرّا پرک و پێر نێست که شما یَهودی اێت یا درکئوم، گُلام اێت یا آزات، مردێن اێت یا جنێن، چێا که شما سجّهێن ایسّا مَسیهئے برکتا یکّ اێت.