13 باوَرمند، مردمانی گوَرا باز اِزَّتمند اَتنت، بله چه آ دگران کَسێا اے دل و جُریت نێستاَت که گۆن آیان هۆر ببیت.
بله په وتی اے مکسدا، هچّ راهے در گێتک نکرتِش، چێا که آییئے هر هبر مردمانی دلا نِشتگاَت.
اَنگت هم یَهودیانی بازێن سرۆکێا آییئے سرا ایمان آورت. بله چه همے تُرسا که پَریسی آیان چه کَنیسَها در مکننت، نامِشَ نگپت.
رَندا، ایسُّپ نامێن مردے که اَریماتیائے شهرئے نندۆک اَت، پیلاتوسئے کِرّا شت و ایسّائے جۆنی لۆٹت. آ ایسّائے مُریدے اَت بله چێرُکایی، چێا که چه یَهودیانَ تُرسِتی. پیلاتوسا اِجازت دات و آییا جۆن برت.
آییئے پت و ماتا چه یَهودیان تُرست، پمێشکا اے ڈئولا پَسّئوِش دات. یَهودیان چه پێسرا شئور کرتگاَت که هرکَس باوَر بکنت و بگوَشیت که ایسّا، مَسیه اِنت، آییا چه کَنیسَها درَ کنێن.
چه اے هالئے اِشکنگا، اِپێسُسئے شهرئے سجّهێن مردمان، یَهودی و یونانی دوێنان، باز تُرست و هُداوندێن ایسّائے نامِش ستا و سنا کرت.
هُدااِش سَتا و سَنا کرت و سجّهێن مهلوکا آ دۆست اَتنت. هُداوند هم رۆچ په رۆچ رَکّێنتگێن مردمان گێشا چه گێشتر کنان اَت.
گڑا چه گێشترێن تُرسێنگ و پادتراپ. دئیگا رند، آاِش یله داتنت. په آیانی سِزا دئیگا شَرّێن راهے ندیستِش، چێا که گۆن اے اَجَبَّتێن کارئے گِندگا سجّهێن مردمان هُدا سَتا کرت و ساڑات.
گڑا پرستشگاهئے نِگهپانانی سرۆک گۆن وتی سپاهیگان شت و کاسِدِش گپت و آورتنت، بله په زۆر نه، چێا که تُرستِش ”چۆ مبیت مردم مارا سِنگسار بکننت.“
وهدے هَنّانیایا اے هبر اِشکتنت، زمینا کپت و ساهی دات. هرکَسا که اے هبر اِشکت، آییئے دلا بلاهێن تُرسے نِشت.