23 آزات بئیگا رَند، پِتْرُس و یوهَنّا وتی همراهانی کِرّا شتنت و آاِش چه مزنێن دینی پێشوا و کئومئے کماشانی گوَشتگێن هبران سهیگ کرتنت.
من هما سجّهێنانی سنگت آن که تئیی تُرس آیانی دلا اِنت، هما مردمانی که تئیی رهبندانی رَندگیریا کننت.
آ پاک و پَلگارتگێن که زمینا اَنت، هما شَرَپمند اَنت که منی سجّهێن شادمانی همایانی سئوَبا اِنت.
وهدے وتی دلئے دردان درشانَ کنان، هئیالا کپان که چِه پئیما مزنێن مُچّیئے همراه اتان، جشنئے مزنێن مُچّیئے و گۆن شادهیئے کوکّار و شُگرگزاریئے سئوتان دێم په هُدائے لۆگا آیانی رهشۆن اتان.
چه بَندیجاها در آیگا رَند، پولُس و سیلاس لیدیَهئے لۆگا شتنت و گۆن باوَرمندان گِند و نندِش کرت، دِلبڈّیاِش داتنت که وتی ایمانئے سرا مُهر و کاهِم بۆشتنت و پدا چه پیلیپیئے شهرا در کپت و شتنت.
آ مرد که گۆن اے مۆجزها دْراه بوتگاَت، اُمری چِلّ سالا گێش اَت.
آیان که اِشکت، یکدل و همتئوار هُدائے بارگاها دْوا کرت و گوَشتِش: ”او زۆرمندێن هُداوند، آسمان و زمین و دریائے اَڈّ کنۆک و هر چیزّے که آیانی تها اِنت!