5 لَنگێن مردئے چمّ په اے اُمێتا سکّ اَتنت که چیزّے دئینتی.
پِتْرُس و یوهَنّایا وتی چمّ آییارا سکّ داتنت. پِتْرُسا گوَشت: ”مئے نێمگا بچار.“
گڑا پِتْرُسا گوَشت: ”منا زرّ و سُهر نێست بله هرچے که منا هست، ترا دئیان. ایسّا مَسیه ناسِریئے ناما، پاد آ، راه گِر.“