4 پِتْرُس و یوهَنّایا وتی چمّ آییارا سکّ داتنت. پِتْرُسا گوَشت: ”مئے نێمگا بچار.“
گڑا، ایسّایا کتاب پێتک، کَنیسَهئے هِزمتکارئے دستا دات و نِشت. پرستشگاهئے سجّهێن مردم آییئے نێمگا چارگا اَتنت.
ایسّایا پَسّئو دات: ”من ترا نگوَشت که اگن ترا ایمان ببیت، هُدائے شان و شئوکتا گندئے؟“
وهدے ایسّایا دیست که آ مرد اۆدا کپتگ و زانتی که کوَهنێن نادْراهے، گوَشتی: ”تئو لۆٹئے وشّ و دْراه ببئے؟“
کُرنیلیوسا گۆن تُرسے پرێشتگئے نێمگا چمّ سکّ داتنت و گوَشتی: ”جی واجه! چے گوَشئے؟“ پرێشتگا پَسّئو دات: ”تئیی دْوا و هئیرات یاتمانێن سئوگاتے که هُدائے بارگاها رَستگ.
وهدے من په دلگۆشی آییئے نێمگا چارت، دیستُن که اِشیئے سرا چارپادێن دَلوَت، وَکشیێن هئیوان، مار و گۆج و بالی مُرگ اَنت.
یکّ رۆچے، نُهمی ساهتئے زِگر و دْوائے وهدا، پِتْرُس و یوهَنّا مزنێن پرستشگاها رئوگا اَتنت.
آ مرد چه پِتْرُس و یوهَنّایا هچّ جتا نبوت. نون سجّهێن مردم سُلئیمانئے پێشگاها، گۆن هئیرانی تچان دێم په آیان آتکنت.
پِتْرُسا که چُش دیست، گۆن آیان گوَشتی: ”او اِسراییلیان! چه اے کارا، په چے اینکدر هئیران و هَبَکّه منتگێت؟ چێا چمّۆ په ما سکّ اَنت؟ گوَشئے زانا، ما گۆن وتی جندئے توان و پهرێزکاریا اے مرد دْراه و تئیار کرتگ.
وهدے آییا پِتْرُس و یوهَنّا پرستشگاهئے رئوگا دیستنت، چه آیان پِنڈگی لۆٹت.
لَنگێن مردئے چمّ په اے اُمێتا سکّ اَتنت که چیزّے دئینتی.