شمارا راستێنَ گوَشان، هرکَس که منی هبرا بِشکنت و منی دێم دئیۆکئے سرا ایمان بیاریت، اَبدمانێن زِندئے واهندَ بیت و هچبر مئیاریگ کنگَ نبیت، بزان آ چه مَرکا گوَستگ و زندا سر بوتگ.
ایسّایا پدا گۆن مردمان هبر کرت، گوَشتی: ”جهانئے رُژن و نور من آن. کَسے که منی رَندگیریا کنت، آییئے راه هچبر تهارَ نبیت و آ زِندئے رُژناییئے واهندَ بیت.“
هما کار که شَریَتا کرت نکرتگاَت، پرچا که گُنهکارێن سَرِشتئے سئوَبا نِزۆر بوتگاَت، آ کار هُدایا وت کرت. اے کاری چُش کرت که وتی جندئے چُکّی گُنهکارێن اِنسانێئے دْرۆشما رئوان دات تان په مئے گناهان کُربانیگ ببیت. اے پئیما چه یکّ جِسم و جانێئے راها گناهی مئیاربار کرت،