وهدے مهلوکا دیست که موسّایا چه کۆها اێر کپگا سکّ دێر کرت، هارونئے چپّ و چاگردا مُچّ بوتنت و گوَشتش: ”بیا، په ما هُدا اَڈّ کن که راها چه ما پێسَر ببنت، چێا که آ مَرد، موسّا که مارا چه مِسرا دری کرت و آورتی، نزانێن آ چۆن بوت.“
اورشَلیمئے مردم و آیانی هاکمان، ایسّا پَجّاه نئیاورت، بله گۆن آییئے مئیاریگ کنگا، آیان نبیانی هما هبر پوره و سَرجم کرتنت که هر شَبَّتئے رۆچا وانگَ بنت.
گوَشتِش: ”تئیی بارئوا چه یَهودیَها په ما هچّ کُلئو و کاگدے نئیاتکگ و چه مئے براتان که اِدا آتکگاَنت، نه کَسێا تئیی بارئوا گۆن ما هال و هئوال کرتگ، نه کَسێا بَد و رَدێن هبرے گوَشتگ.“