26 ’اے کئومئے گوَرا برئو و بگوَش: ”گۆن گۆشانَ اِشکنێت، بله سَرکِچَ نئوَرێت، گۆن چمّانَ چارێت بله نگندێت،“
تانکه: گۆن چمّان بچارنت، بله مگندنت گۆن گۆشان بِشکننت، بله سَرکِچ مئوَرنت، هُدائے نێمگا پِر مترّنت و بَکشگ مبنت.“
ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”او ناسرپدان! په نبیانی سجّهێن هبرانی باور کنگا شمئے دل کۆر اِنت.
رَندا، آیانی زانت و زانگی رُژناگ کرت تانکه پاکێن کتابانی مانا و مکسدا سرپد ببنت.
آییا پَسّئو دات: ”هُدایا شمئے دلئے چمّ پَچ کرتگاَنت، که شما آییئے بادشاهیئے رازان سرپد ببێت، بله په آ دگه مردمان، مِسال و دَروَر اَنت و بَسّ، تانکه: ’گۆن چمّان بچارنت، بله مگندنت گۆن گۆشان بِشکننت، بله سَرکِچ مئوَرنت.‘
آ وتمانوت ناتِپاک بوت و چه اۆدا شتنت، بله آیانی رئوگا پێسر، پولُسا وتی گُڈّی هبر کرت: ”پاکێن روها چه اِشئیا نبیئے زبانا گۆن شمئے پت و پیرێنان چۆن وشّ و راست گوَشتگ: