18 بۆجیگ چه گواتئے تْرندی و دریائے چئول و مئوجانی مستیا چست و اێر بئیگا اَت، پمێشکا دومی رۆچا، بۆجیگئے بار و بُنَگانی چَگل دئیگا لگّتنت.
شرابیانی پئیما تَتّرگ و ٹگل ورگا لگّتنت و آیانی سجّهێن اِزم و هنر گار بوت.
اگن کَسێا سجّهێن دنیا برسیت، بله وتی ساها بباهێنیت، گڑا آ چۆنێن سۆبے بارت و چے کَٹِّتَ کنت؟ مردم وتی ساها په چِه کیمّتے بها زُرتَ کنت؟
چێا که زِند، چه وراکا و جسم و جان، چه پۆشاکا گێشترَ کرزیت.
واهندا وتی لُچّ و دُزّێن هسابدار شاباش گوَشت، که آییا اے کار، گۆن اَگلمندی کرتگاَت. چێا که اے وهدئے چُکّ گۆن وتی زمانگئے مردمان دنیایی گیر و دارانی در برگا، چه نورئے چُکّان بزان هُدایی مردمان آکِلتر اَنت.
سئیمی رۆچا، بۆجیگئے بازێن کارگێج و سامانِش هم دستِ وت دریایا دئور داتنت.
وهدے ورگِش وارت و سێر کرت، گَلّهێن دانِش دریایا دئور داتنت تان بۆجیگ سُبکتر ببیت.