31 وهدے در آیگا اَتنت، وتمانوت گوَشگا اَتنت که ”اے مردا چُشێن مزنێن مئیارے نکرتگ که جێل کنگ یا کُشگ ببیت.“
پیلاتوسا گۆن مزنێن دینی پێشوا و آ دگه مردمان گوَشت: ”من په اے مردا هچّ مئیارے نگندان.“
سهیگ بوتان که آییا وتی شَریَتئے جێڑهانی سرا مئیاریگ کنگا اَنت و آییا هچّ چُشێن کارے نکرتگ که کئید و بند، یا مَرکئے سِزاوار ببیت.
باز جاک و جیک بوت و پَریسیانی شَریَتئے لهتێن زانۆگرا په نمَنّگ گوَشت: ”ما په اے مردا هچّ مئیارے نگِندێن، بلکێن یکّ روه یا پرێشتگێا گۆن اِشیا هبر کرتگ.“
منی زانگا، اِشیا چُشێن مزنێن مئیار و گناهے نکرتگ که کُشگ ببیت، بله وهدے اِشیا لۆٹت که کئیسَرئے هَکدیوانا پێش کنگ ببیت، گڑا من شئور کرت رومئے شهرا راهی بدئیان.
رومیان بازێن پَٹّ و پۆلا رَند، په من هچّ چُشێن مئیارے ندیست که کُشگ ببان، پمێشکا لۆٹتِش منا یله بدئینت.
بله اے کارا گۆن نرمی و په سنگینی بکنێت. وتی جَبین و وجدانا پاک و ساپ بدارێت، تانکه شمارا بد و رَد گوَشگئے وهدا، آ مردم گۆن شمئے نێکێن مَسیهی کِردارئے گِندگا چه وتی زاه و زَکَتان پَشَل و شرمندگ ببنت.