12 پِستوسا گۆن وتی سَلاهکاران شئور کرت و رَندا گوَشتی: ”تئو کئیسَرئے هَکدیوانا پێشی لۆٹتگ، همۆدا پێش کنگَ بئے.“
په انسانا تئیی هِژم هم تئیی سَتائے سئوَبَ بیت و پَشت کپتگێن هِژما تئو وتی لانکا بندئے.
جهانئے سجّهێن مهلوک آییئے دێما هچّ نهاَنت. آ، گۆن آسمانی لشکرا وتی دلئے تبا کارَ کنت و گۆن زمینئے سرئے نندۆکان هم. چُشێن کَسے نێست که آییئے دستا بداریت و بگوَشیت که ’تئو چے کنگا ائے؟‘
مارا بگوَش، تئیی هئیالا رومئے بادشاه کئیسَرا سُنگ و مالیات دئیگ رئوا اِنت یا نه؟“
چه اے کارانی سَرجمیا رَند، پولُسا وتی دلا شئور کرت مَکْدونیَه و اَکایَهئے دَمگان گوَزان، اورشَلیما برئوت. گوَشتی: ”چه اۆدئے رئوگا رَند، منا اَلّم، رومئے شهر هم گِندگی اِنت.“
هما شپا هُداوندێن ایسّا پولُسئے دێما آتک و اۆشتات. گوَشتی: ”او پولُس! دلا مزن کن، اَنچُش که تئو اورشَلیمئے شهرا په منی مِستاگا شاهدی داتگ، همے ڈئولا رومئے شهرا هم ترا شاهدی دئیگی اِنت.“
اگن من اَنچێن مئیارے بکرتێن که مَرکئے سِزایا هکدار بوتێنان، گڑا مَرکئے سِزائے سَگّگا هم تئیار بوتگاَتان، بله اگن منی سرا یَهودیانی اے بُهتام راست نهاَنت، هچکَس منا په کُشگا آیانی دستا داتَ نکنت. منا کئیسَرئے هَکدیوانا ببرێت.“
کمّے رۆچان و رَند، بادشاه اَگْریپاس وتی گهار بِرنیکیئے همراهیا، په پِستوسئے مُبارکیا کئیسَریَها آتک و
بله پولُسا لۆٹت همِدا بمانیت و کئیسَر وت آییئے اَڑا بگیشّێنیت. پمێشکا من پرمان دات، تان وهدے آییا کئیسَرئے دربارا راه مدئیان، همِدا دارگ ببیت.“
بادشاه اَگْریپاسا گۆن پِستوسا گوَشت: ”اگن اے مردا کئیسَرئے هَکدیوانا پێشی ملۆٹتێن، انّون آزات کنگ بوتگاَت.“
وهدے کرار بوت ما گۆن بۆجیگا ایتالیایا برئوێن، گڑا پولُسِش گۆن دگه لهتێن بندیگا، جولیوس نامێن اَپسرێئے دستا دات، که چه کئیسَرئے لشکرا اَت.
رومئے شهرئے رسگا، پولُسا اے مۆکل دئیگ بوت که جتاێن لۆگێئے تها، تهنا گۆن یکّ نِگهپانێن سپاهیگێا بنندیت.
من گۆن مزنێن دلجمیے اُمێتَ کنان که هچّ پئیما پَشَل و شَرمندگ کنگ مبان و نون هم مُدامیگێن ڈئولا دِلێر ببان و منی جسم و جانئے تها مَسیها شان و شئوکت برسیت، تُرے زندگ بمانان یا بمِران.