آییئے سرا تُهمت و بُهتام جنانا گوَشتِش: ”ما دیستگ که اے مرد، کئوما گُمراهَ کنت، رومئے کئیسَرئے سُنگ و مالیات دئیگا مَنَه و مَکَنَ کنت و گوَشیت: ’من مَسیه و بادشاه آن.‘“
بله لهتێن باوَرمند که پێشا پَریسیانی رُمبا بوتگاَتنت، پاد آتکنت و گوَشتِش: ”هما سجّهێن درکئوم که ایمانِش آورتگ، باید سُنّت و بُرُّک کنگ ببنت و هُکم دئیگ ببیت که موسّائے شَریَتئے رَندگیریا بکننت.“
کوکّارِش کرت: ”او اِسراییلیان! بیاێت مارا کُمکّ بکنێت. اے مرد، پولُس هما اِنت که هر جاگه گۆن هرکَسا، مئے کئوم و موسّائے شَریَت و هُدائے اے پاکێن لۆگئے هِلاپا تالیمَ دنت. انّون هم درکئومێن یونانی مردمی مزنێن پرستشگاها آورتگ و هُدائے پاکێن لۆگی پلیت کرتگ.“
بله تئیی دێما اے هبرا مَنّان که ’اے راهئے‘ رَندگیر و مَنّۆک آن که مردم آییا ناراهێن دینی ٹۆلیے گوَشنت. وتی پت و پیرُکانی هُدایا پرستشَ کنان و هرچے که تئورات و نبیانی کتابان نبشته اِنت، من آیانی باوَرمند آن.