18 وتا پاک و پَلگار کرتگاَت که آیان منا مزنێن پرستشگاها دیست، نه مردمانی مُچّی و مێڑیے هستاَت و نه هم آشۆپ و بلوایے.
گڑا چێا چه من جُستَ گرئے؟ چه همایان جُست بگر که منی هبرِش اِشکتگاَنت. آ زاننت که من چے گوَشتگ.“
ما، چه پارس، ماد و ایلام، چه بئینالنهرئین، یَهودیَه، کاپادوکیَه، پُنتوس و آسیایا،
تئو همایانی همراهیا برئو و گۆن آیانی پاک و پَلگاریئے رسمان هۆر ببئے. آیانی کُربانیگئے دَلوَتانی کیمّتا هم تئو پُرّ کن، تانکه آ وتی سران بساینت. اے ڈئولا هرکَسَ زانت که تئیی بارئوا آیانی اِشکتگێن هبر درۆگ بوتگاَنت و تئو وتی زِندا شَریَتئے سرا گوازێنگا ائے.
مزنێن پرستشگاها، منا هچکَسا گۆن یکّێا په جێڑه و دَپجاکا ندیستگ، شهر و کَنیسَهان هم مردم نشۆرێنتگاَنت.
پمێشکا یَهودیان منا مزنێن پرستشگاها گپت و کُشگئے جُهدِش کرت.
بله چه یَهودیانی یکّ کَنیسَهێا که نامی ”آزات بوتگێن گُلامانی کَنیسَه“ اَت، لهتێن مردم چه آییا نارَزا اَت. آ چه کِرینی و اِسْکَنْدَریَهئے شهر و کیلیکیَه و آسیائے دَمگان اَتنت و گۆن اِسْتیپانا دَپجاکا لگّتنت.