6 راها، وهدے دَمِشْکئے شهرئے نزّیکّا رَستگاَتان، نێمرۆچئے وهدا اَناگت چه آسمانا منی چپّ و چاگردا تْرندێن رُژنے دْرپشت.
شپئے وهدا آییا وتی همراه ٹۆلی ٹۆلیا بهر کرتنت و دژمنئے سرا اُرُشی کرت و پرۆشی داتنت و تان هوبَها، که دَمِشکئے شمالا اِنت، آیانی رندا کپت.
بله اِبراما گوَشت: ”او هُداوندێن هُدا! تئو منا چے دئیئے؟ منا وَه چُکّ نێست و منی لۆگئے وارس دَمِشکی اێلیزِر اِنت.“
اۆدا آیانی دێما ایسّائے چِهرگ و دْرۆشم بدل بوت. آییئے دێم رۆچئے ڈئولا دْرپشناک بوت و گُد و پۆشاکی، اِسپێت اِسپێت بوتنت.
زمینا کپتان و تئوارے اِشکتُن که منا گوَشتی: ’شاوول، او شاوول! تئو چێا منا آزارَ دئیئے؟‘
باز جاک و جیک بوت و پَریسیانی شَریَتئے لهتێن زانۆگرا په نمَنّگ گوَشت: ”ما په اے مردا هچّ مئیارے نگِندێن، بلکێن یکّ روه یا پرێشتگێا گۆن اِشیا هبر کرتگ.“
هپت اِستاری راستێن دستا اَت و چه آییئے دپا دودپێن تێزێن زهمے در آیگا اَت. دێمی گۆن وتی سَرجمێن رُژنا چۆ رۆچا دْرپشگا اَت.