بله چه آیان لهتێن سَرکش و یاگی بوت و آییئے هبرِش نزُرت و مردمانی دێما ”اے راهِش“ بَد و رَدَ گوَشت. پمێشکا پولُسا وتا چه آیان یکّ کِرّا داشت. مریدی زرتنت و هر رۆچ مان تیرانوس نامێن مردێئے تالارا گپّ و تْرانا اَت.
بله تئیی دێما اے هبرا مَنّان که ’اے راهئے‘ رَندگیر و مَنّۆک آن که مردم آییا ناراهێن دینی ٹۆلیے گوَشنت. وتی پت و پیرُکانی هُدایا پرستشَ کنان و هرچے که تئورات و نبیانی کتابان نبشته اِنت، من آیانی باوَرمند آن.
کَشّان کنان، چه شهرا ڈنّ، در کرت و سِنگسار کنگِش بِندات کرت. هما مردمان که آییئے سرا درۆگێن شاهدی داتگاَت، وتی شال و کباه چه گوَرا در کرت و شاوول نامێن مردێئے کِرّا اێر کرتنت.
هرکَسا که آییئے هبرَ اِشکت، هئیرانَ بوت و جُستیَ گپت: ”اے هما مرد نهاِنت که اورشَلیما ایسّائے نام گِرۆکانی گار و گُمسار کنگئے رَندا اَت؟ اِدا هم پمێشکا نئیاتکگ که ایسّائے مَنّۆگران بگیپت و مزنێن دینی پێشوایانی کِرّا ببارت؟“