26 وهدے اَپسرا اے هبر اِشکت، لشکرئے مسترئے کِرّا آتک و گوَشتی: ”او واجه! تئو چے کنگا ائے؟ اے مرد رومی باشندَهے.“
گڑا رومی پئوجی و آیانی سرمستر و یَهودی سپاهیگان، ایسّا دَزگیر کرت و بَست.
وهدے پولُسِش په شلّاک جنَگا بست، آییا همۆدا چه اۆشتاتگێن اَپسرا جُست کرت: ”من رومی باشندَهے آن. کانونا، اے رئوا اِنت که شما بے هُکمئے بُرّگا رومی باشندَهێا شلّاک بجنێت؟“
لشکرئے مستر، پولُسئے کِرّا شت و جُستی کرت: ”بگوَش، په راستی تئو رومی باشندَهے ائے؟“ پولُسا پَسّئو دات: ”هئو، من رومی باشندَهے آن.“
آ سپاهیگ که چه پولُسا جُست و پُرس کنگا اَتنت، هما دمانا چه آییا پُشتا کِنزتنت. وهدے لشکرئے مستر سرپد بوت که پولُس رومی باشندَهے و آییا بند کناێنتگ، وت هم تُرستی.
اے مرد، یَهودیان گپتگاَت و آییا کُشگی اَتنت. بله وهدے من سهیگ بوتان که آ رومی باشندَهے، گڑا گۆن سپاهیگ شتان و من چه آیانی دستا رَکّێنت.