24 رومی لشکرئے مسترا پرمان دات که پولُسا کلاتا ببرنت، شلّاک بجننت و چه آییا جُست و پُرس بکننت تان زانگ ببیت مردم چێا آییئے سرا کوکّار کنگا اَنت.
رندا پیلاتوسا ایسّا زرت و شَلّاک و هئیزران جناێنت.
پولُسا پَسّئو دات: ”ما رومی باشندَه اێن، بله اے شهرئے مستران، مارا بے هُکمئے بُرّگا شهرئے مردمانی دێما جناێنتگ و جێل کرتگ. نون، آ چێرکایی مارا چه جێلا کَشّگَ لۆٹنت. چُشَ نبیت، باید اِنت پادِ وت همِدا بیاینت و مارا در بکننت.“
مردم باز کوکّار کنگا اَتنت، هرکَسا آییئے بارئوا چیزّے گوَشت، پمێشکا لشکرئے مستر چه راستێن جاورا سرپد نبوت و هُکمی کرت که پولُسا کلاتا ببرنت.
هما وهدا که سپاهیگ پولُسا کلاتا برگا اَتنت، آییا گۆن رومی لشکرئے مسترا گوَشت: ”منا مۆکلَ دئیئے گۆن تئو هبرے بکنان؟“ لشکرئے مسترا جُست کرت: ”زانا، تئو یونانی زبانا بَلد ائے؟
وهدے آیانی نیاما اَڑ و جنجال گێشتر بوت، لشکرئے مسترا تُرست، چۆ مبیت پولُسا بجننت و چُنڈ چُنڈ بکننت، پمێشکا سپاهیگی پرمان داتنت که جَهلاد برئونت، پولُسا چه آیانی نیاما په زۆر در بکننت و کلاتا ببرنت.
اے مرد، یَهودیان گپتگاَت و آییا کُشگی اَتنت. بله وهدے من سهیگ بوتان که آ رومی باشندَهے، گڑا گۆن سپاهیگ شتان و من چه آیانی دستا رَکّێنت.
رومیان بازێن پَٹّ و پۆلا رَند، په من هچّ چُشێن مئیارے ندیست که کُشگ ببان، پمێشکا لۆٹتِش منا یله بدئینت.