6 چه یکدومیا رُکست بئیگا رند، ما بۆجیگا سوار بوتێن و آ وتی لۆگان پِر ترّتنت.
گڑا پاد آتک و دێم په پتئے لۆگا رهادگ بوت. پتا که چه دورا دیست دلی په آییا سُتک و په اِشتاپی آییئے دێما تچان بوت و گوَراَمبازی کرت و چُکّتی.
آ وتی مهلوکئے نیاما آتک و مهلوکا آ نمَنِّت.
بچارێت، یکّ وهدے کئیت و آ وهد انّون بُنگێج بوتگ که شما سجّهێن شِنگ و شانگَ بێت و هرکَس وتی راها رئوت. منا تهنا یلهَ دئیێت، بله اَنگت تهنا نبان، چێا که منی پت گۆن من گۆن اِنت.
رَندا گۆن وتی مُریدا گوَشتی: ”اے تئیی مات اِنت.“ آ مُریدا چه هما وهدا مَریَم برت و وتی لۆگا داشت.