32 آییا هما دمانا وتا، سپاهیگ و اَپسرانی همراهیا په مردمان رسێنت. وهدے مردمان لشکرئے مستر و سپاهیگ دیستنت، پولُسئے لَٹّ و کُٹِّش بَسّ کرت.
گڑا رومی پئوجی و آیانی سرمستر و یَهودی سپاهیگان، ایسّا دَزگیر کرت و بَست.
گڑا، آیان کَنیسَهئے نۆکێن مستر سوسْتینِس گپت و هَکدیوانئے دێما لَٹّ و کُٹّ کرت. بله گَلّیوا اِشیئے سرا هچّ دِلگۆش ندات.
من گوَشت: ’او هُداوند! آ وَه زاننت که من هر جاگه، کَنیسَهان شتگان و تئیی باوَرمند جتگ و جێل کناێنتگاَنت.
اے مرد، یَهودیان گپتگاَت و آییا کُشگی اَتنت. بله وهدے من سهیگ بوتان که آ رومی باشندَهے، گڑا گۆن سپاهیگ شتان و من چه آیانی دستا رَکّێنت.
چه اِشان و اَبێد، مزنێن پرستشگاهئے بێهُرمتی کنگئے چِن و لانچی هم کرتگاَت که ما گپت.
کاسِدِش لۆٹت و آورتنت، لَٹّ و کُٹّ کناێنت و مکن کرتنت که په ایسّائے ناما دگه برے هبر مکننت. نون یلهاِش داتنت.