31 پولُسِش کُشگی کرتگاَت که رومی لشکرئے مسترا هال رَست سجّهێن اورشَلیما شۆرشے کپتگ.
بله گوَشتِش: ”ائییدئے رۆچان نه، چُش مبیت که مردم آشۆپ بکننت.“
والیئے سپاهیگان ایسّا والیئے کۆٹ و ماڑیئے پێشگاها برت و سپاهیگانی سجّهێن لشکر آییئے چپّ و چاگردا مُچّ کرت.
شمارا چه کَنیسَهان درَ کننت. چُشێن وهدے هم کئیت که شمئے کُشۆک گُمانَ کننت که گۆن شمئے کُشگا هُدائے هِزمتا کنگا اَنت.
گڑا رومی پئوجی و آیانی سرمستر و یَهودی سپاهیگان، ایسّا دَزگیر کرت و بَست.
کئیسَریَهئے شهرا، کُرنیلیوس نامێن مردے هستاَت، که رومی پئوجا، ”ایتالیایی لشکرئے“ سد مردمئے مستر اَت.
بله یَهودیان گۆن پولُس و سیلاسا هَسَدّ کرت. چه بازارا لهتێن لات و لۆپرێن مردم مُچّ کرت، رُمبے جۆڑێنت و شهرئے تها شۆرشِش کرت. آیان، پولُس و سیلاسئے شۆهاز و مردمانی مُچّیئے دێما آرگا، یاسونئے لۆگئے سرا اُرُش برت.
چه مرۆچیگێن سرگوَستا، تُرس اِش اِنت مئے سرا شۆرِشگریئے بُهتاما بجننت. اگن چُش ببیت، مارا په مرۆچیگێن شۆرشا هچّ پَسّئوے نێست.“
اَچه، تئو هما مِسری نهائے که نۆکی شۆرشی کرتگاَت و چار هزار یاگیێن مردمی گۆن وت گیابانا برتگاَت.“
مردم تان همینچُکا پولُسئے هبران گۆش دارگا اَتنت، بله اے هبری که کرت نون کوکّار کرت و گوَشتِش: ”اے مرد کُشگ و گار کنگ ببیت که زِندَ نکرزیت.“
پولُسا یکّ رومی پئوجی اَپسرے لۆٹت و گوَشتی: ”اے وَرنایا وتی مسترئے کِرّا بَر که اِشیا چیزّے گوَشگی اِنت.“
اے هبرانی اِشکنگا رَند، پیلیکْسا، که ”اے راهئے“ بارئوا زانتکار اَت، هَکدیوانئے دادرسی دێما نبرت و گوَشتی: ”وهدے لشکرئے مستر لیسیاسَ کئیت، هما وهدا اے اَڑ گیشّێنگَ بیت.“
چه اِشان و اَبێد، مزنێن پرستشگاهئے بێهُرمتی کنگئے چِن و لانچی هم کرتگاَت که ما گپت.
لۆٹتِن آییا وتی شَریَتئے سرا مئیاریگ بکنێن، بله لشکرئے مستر لیسیاسا، په زۆر چه مئے دستا پَچ گپت و برت. پمێشکا ما، آییئے بِڈّ و بُهتام جنۆک، تئیی کِرّا راه دئیگ بوتگێن.
دومی رۆچا، اَگْریپاس و آییئے گهار بِرنیکی، گۆن مزنێن شان و شرپێا، شهرئے پئوجی مَنسبدار و لهتێن نامدارێن سرۆکانی همراهیا، والیئے دیوانجاها آتکنت. پِستوسا، پولُسئے پێش کنگئے پرمان دات و پولُس دیوانئے دێما آرگ بوت.
پمێشکا یَهودیان منا مزنێن پرستشگاها گپت و کُشگئے جُهدِش کرت.