33 منا چه کَسێا هچّ چیزّێئے تَماه و لالِچ نبوتگ، نه سُهر و تنگئوئے، نه نُگره و زَرّئے و نه گُد و پۆشاکئے.
شما زانێت که ما هچبر چاپلوسی نکرتگ و نه مارا چێرێن تَماه و لالِچے بوتگ. هُدا شاهد اِنت.
هُدائے رمگئے شپانکی و چارگا بکنێت که شمئے سپرده کنگ بوتگ. اے کارا په نادلکَشّی مکنێت، په دل و سِتک بکنێتی هما ڈئولا که هُدا لۆٹیت. گۆن هُبّ و هُدۆناکی بکنێتی، په وتی جندئے نپ و سوتّا مکنێتی.
چێا که آ په هما نامئیگی سر گپتگاَنت و چه ناباوران کُمکّے نگپتگِش.