Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




کاسِدانی کار 20:24 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

24 منا په وتی ساه و زِندا پرواه نێست، منی یکّێن واهگ اِش اِنت که وتی دئور و باریگا په سر برسێنان و هُداوندێن ایسّائے داتگێن کارا سَرجم بکنان، بزان هُدائے مِهر و رهمتئے مِستاگا برسێنان.

Вижте главата копие




کاسِدانی کار 20:24
59 Кръстосани препратки  

چێا که منی پنچ برات اَنت و منی واهگ اِنت که ایلازَر آیانی کِرّا برئوت و آیان ڈاه بدنت و هُژّار بکنت، چُش مبیت که آ هم اے پُراَزابێن جاگها بیاینت.‘


شما هم منی شاهدَ بێت، چێا که چه بنداتا گۆن من گۆن بوتگێت.


آ کار که تئو منا داتگ‌اَت که سَرجمی بکنان، من سَرجم کرت و اے ڈئولا په جهانا تئیی شان و شئوکتُن زاهر کرت.


یَهودا چه مئے رُمب و ٹۆلیا اَت و اے هِزمتکاریا شریکدار اَت.“


وهدے آ اۆدا رَست و هُدائے رهمتی دیست، گَل بوت و مردمی دِلبڈّی داتنت که په دل هُداوندئے وپادار و مَنّۆک ببنت.


وهدے یَهیائے هِزمتکاریئے وهد هلاس بئیگی اَت، آییا جُست کرت: ’شمئے هئیالا من کئے آن؟ من، آ نه‌آن که شما هئیالَ کنێت. آ چه من و رَندَ کئیت و من آییئے کئوشبندانی بۆجگئے لاهک هم نه‌آن.‘


پولُس و بارنابایا تان بازێن وهدے همۆدا داشت و په نَتُرسی هُداوندئے بارئوا شاهدی‌اِشَ دات. هُداوندا آ، په مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانی پێش دارگا واک و توانَ داتنت و اے ڈئولا پَدّریَ کرت که آییئے مِهر و رهمتئے کُلئو و پئیگام راست اِنت.


بازێن هبر و هالا رَند، پِتْرُس پاد آتک و گۆن آیان گوَشتی: ”او براتان! شما شَرَّ زانێت که باز وهدا پێسر، هُدایا چه شمئے نیاما منا گچێن کرت که درکئوم چه منی زُبانا ایسّائے وشّێن مِستاگا بِشکننت و باور بکننت.


وهدے سیلاس و تیموتاووس چه مَکْدونیَها آتک و گۆن پولُسا هۆر بوتنت، آ هُدائے هبرانی شِنگ و تالان کنگا دَزگٹّ و گُلاێش اَت. آییا په یَهودیان پَدّرَ کرت و گوَشت: ”ایسّا هما مَسیه اِنت.“


من یَهودی و یونانی، دوێن پنت و سۆج داتگ‌اَنت که چه وتی رَدێن کاران تئوبه بکننت، هُدائے راها بگرنت و مئے هُداوندێن ایسّائے سرا ایمان بیارنت.


بله اِشیا زانان که پاکێن روه منا هر شهرا پێشگۆیی کنگ و گواهی دئیگا اِنت، کئید و بند و سکّی و سۆری منی ودار و اِنتزارا اَنت.


نون شمارا هُدا و آییئے پُرمِهر و رهمتێن هبرانی سپردهَ کنان که آ هبر شمارا مُهر داشتَ کننت تان هۆر گۆن سجّهێن هُدائے پَلگارتگێنان میراس ببرێت.


بله پولُسا گوَشت: ”چیا شما گْرێوێت و منی دلا پرۆشێت؟ من بند بئیگا بِلّ، اورشَلیما، په هُداوندێن ایسّائے نامئیگی وتی زِندئے نَدر کنگا هم تئیار آن.“


پدا هُداوندێن ایسّایا منا گوَشت: ’برئو، چێا که من ترا دورێن هَند و دَمگان درکئومانی کِرّا راهَ دئیان.‘“


بله هُداوندا گۆن هَنّانیایا گوَشت: ”برئو، من په وتی هِزمتکاریا، آ گچێن کرتگ که درکئوم و آیانی بادشاه و اِسراییلیانی گوَرا برئوت و په منی ناما گواهی بدنت.


اگن گِچێن چه رهمتئے راها اِنت، گڑا چه اِد و رَند چه کار و کِردا نه‌اِنت، اگن چه کار و کِردا بوتێن، گڑا چه اِد و رَند رهمت، رهمت نبوتگ‌اَت.


نون کَسے که کارَ کنت، آییئے مُزّ، تُهپه و ٹێکیے هسابَ نبیت، آییئے هَکّ اِنت.


چه پولُسئے نێمگا، منِ پولُس که کاسِدے آن و منی کاسدی چه اِنسانانی نێمگا یا چه هاسێن مردمێئے نێمگا نه‌اِنت، چه ایسّا مَسیه و هُداێن پتئے نێمگا اِنت، هما هُدا که ایسّا مَسیهی چه مُردگان زندگ کرت.


بله هما هِزمت و کُربانیگ که شمئے باوَرئے بَر و سَمر اَنت، اگن آیانی سرا منی هۆن هم رێچَگی کُربانیگێئے پئیما رێچَگ ببیت، من گَلَ بان و گۆن شما سجّهێنان شادکامیَ کنان.


چێا که آ په مَسیهئے کارا مِرَگی بوتگ. وتی ساهئے پَرواهی نداشت تانکه شمئے هما هِزمتانی کَمّیا پوره بکنت که شما په من کرت نکرتگ‌اَنت.


اَنچۆ که شما زانێت، ما شمئے کِرّا آیگا پێسر پیلیپیئے شهرا چۆن اَزاب و بےاِزّت کنگ بوتێن، بله ما چه وتی هُدائے کُمکّا تَهم و جُرَت کرت و اینچُک دُژمنیئے تها هم ما هُدائے وشّێن مستاگ په شما سَر کرت.


تانکه هچکَس اے سَکّی و سۆریانی تها ملَرزیت. چێا که شما وتَ زانێت که سَکّی و سۆری الّم مئے راها کاینت.


من پمێشکا سَکّی و سۆری سگّگا آن، بله شرمندگ نه‌آن چێا که زانان من کئیی سرا ایمان آورتگ و دلجم آن که آییا اے واک و توان هست که تان وتی آیگئے رۆچا هما امانتئے نگهپانیا بکنت که منا داتگی.


هما آزار و سکّی و سۆریانی بارئوا هم زانئے که اَنتاکیَه و اِکۆنیَه و لِستْرَهئے شهران منی سرا کپتنت. من اے آزار سَگّتنت و هُداوندا منا چه اے سجّهێنان نِجات دات.


بله هُداوند منی کَشا اۆشتات و منا زۆر و واکی دات، تانکه من سَرجمیا پئیگامئے جارا بجنان و سجّهێن درکئوم بشکُننت. اے پئیما من چه شێرئے دپا رَکّتان.


مئے رکّێنۆکێن هُدایا، وتی هُکمئے برکتا، اے پئیگامئے جار جنگئے زمّه‌واری منا داتگ و اے پئیما وتی هبری په وهد زاهر کرتگ.


چێا که هُدائے رهمت که سجّهێن مردمان رکّێنتَ کنت، زاهر بوتگ.


اے گوَنڈێن کاگدُن گۆن سِلوانوسئے کُمکّا نبشتگ، که آییا وپادارێن براتے زانان، تانکه شمارا دِلبڈّی بدئیان و گواهی بدئیان که هُدائے رهمتانی هَکّێن راه همِش اِنت. همے راها مُهر بۆشتێت.


ما مِهر اے پئیما پَجّاه آورت، چێا که مَسیها وتی جان، په مئیگی نَدر کرت، تانکه ما هم وتی جانا په براتان نَدر بکنێن.


مئے برات، گوَرانڈئے هۆن و وتی شاهدیئے لبزئے سئوَبا، بُهتام جنۆکئے سرا بالادست بوتگ‌اَنت. مرکئے دێما آیان وتی ساهئے هچّ پرواه نکرتگ.


آ سجّهێنان اسپێتێن پۆشاک دئیگ بوت و گوَشگ بوتنت که کمّے اَنگت سبر کنێت تان شمئے همراهێن هِزمتکار و شمئے برات، شمئے ڈئولا کُشگ ببنت و هساب سَرجم ببیت.


Последвай ни:

Реклами


Реклами