هُداوندئے اے لبز و کئول اێوَک و تهنا په شما نهاِنت، په شمئے چُکّ و اۆبادگ و آ دگه دورێن هَند و دَمگانی هما مردمان اِنت هم، که مئے هُداوندێن هُدا آیان وتی کِرّا تئوارَ کنت.“
هما رۆچان که مرید گێشا چه گێشتر بئیان اَتنت، یونانی یَهودی چه اِبرانی یَهودیان گِلگدار اَتنت که هر رۆچیگێن وَرد و وراکئے بهر کنگا، آیانی جنۆزامان چیزّے نرسیت.