Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




کاسِدانی کار 2:11 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

11 یَهودی و درکئومێن یَهودی بوتگێن مردم، کْریتی و اَرَب هم. ما سجّهێن اِشکنگا اێن که مئے زبانا، هُدائے مزنێن کاران درشانَ کننت.“

Вижте главата копие




کاسِدانی کار 2:11
36 Кръстосани препратки  

هُداوندئے شُگرا بگراتنت، آییئے مِهر و په بنی‌آدما آییئے باکَمالێن کارانی سئوَبا


هُداوندئے شُگرا بگراتنت، آییئے مِهر و په بنی‌آدما آییئے باکَمالێن کارانی سئوَبا.


هُداوندئے شُگرا بگراتنت، آییئے مِهر و په بنی‌آدما آییئے باکَمالێن کارانی سئوَبا.


آییا وتی باکَمالێن کار یادگار کرتگ‌اَنت، هُداوند مهربان و رهم کنۆک اِنت.


هما یکّێنئے شگرا بگرێت که مزنێن مۆجزهَ کنت، مِهری اَبدمان اِنت.


تان وتی شُگرگزاریئے تئوارا بُرز کنان و تئیی سجّهێن اَجَبێن کارانی کِسّها بیاران.


او هُداوند، او منی هُدا! تئو په ما بازێن اَجَبێن کار و شئورے کرتگ، هچکَس تئیی مَٹّ بوتَ نکنت. اگن بلۆٹان تئیی کارانی بارئوا جار بجنان و هبر بکنان، همینچُک باز اَنت که چه هسابا در اَنت.


او هُدا! تئو منا چه کسانیا سۆج داتگ، مُدام تئیی اجبێن کارانی جارا جنان.


او هُداوند! تئیی کاران یاتَ کنان، تئیی اَجَبێن کاران که تئو پێشی زمانگان کرتگ‌اَنت.


اِشان چه آیانی چُکّ و نُماسگان چێرَ ندئیێن، گۆن آیۆکێن نسلا هُداوندئے پُرشئوکتێن کارانی کِسّها کارێن، هُداوندئے زۆر و توانئے کِسّها کارێن و آییئے کرتگێن اَجَبێن مۆجزهانی کِسّها.


او هُداوند! آسمان تئیی اجبێن کاران ستا کنت و تئیی وپاداریا هم، پاکێنانی دیوانا.


کئومانی نیاما آییئے شان و شئوکتئے جارا بجنێت، سجّهێن کئومانی نیاما آییئے اَجَبێن کارانی.


او هُداوند! هُدایانی نیاما کئے تئیی پئیما اِنت؟ کئے تئیی پئیما پاکیا مَزَن‌شان اِنت؟ تئیی پُرشانێن کار سَتا کرزنت و تئو هئیران کنۆکێن کارَ کنئے.


چه پْریجیَه، پَمْپیلیَه و مِسرا اێن، چه لیبیائے هما هَند و دَمگان که کِرینیئے نزّیکّا اَنت و اَنچُش چه روما آتکگێن مردم اێن،


گڑا په هئیرانی چه یکدومیا جُستِش کرت: ”اے کار و هبرانی مانا چے اِنت؟“


زمستانا آ بَندِن په دارگا شَرّ نه‌اَت، پمێشکا گێشترێنانی شئور همِش اَت که بۆجیگ چه اۆدا در بکپیت و اگن بوتَ کنت، آ پینیکْسئے بَندِنا وتا برسێننت و زمستانا اۆدا بگوازیننت. پینیکْسئے بَندِن، کْریتئے یکّ بَندِنے که دێمی چه شمال و جنوبا، مگربئے نێمگا اِنت.


وهدے سُبکّێن زِرباری گوات وشّ وشّا کَشّگا لگّت، گُمانِش کرت که نون آیانی دلئے مُراد پورهَ بیت. گڑا بۆجیگئے نَنگرِش چست کرت و کْریتئے جَزیرهئے پهناتا گران، تئیابئے نزّیکّا رئوان بوتنت.


ما تان بازێن رۆچان مَدان مَدان دێما شتێن و په هیلّتے کْنیدوسئے بَندِنئے نزّیکّا آتک و رَستێن. نون گوات مئے دێما اَت، پمێشکا چه کْریتئے اێرگواتێن پهناتا سَلمونَهئے کِرّا گوَزان، دێما شتێن و


دێم په اورشلیما په هما مردمانی گندگا نشُتان که چه من پێسر په کاسدیا گچێن کنگ بوتگ‌اَتنت. اَرَبستانا شتان و رندا دَمِشکا واترّ بوتان.


مسالئے هبرا، هاجِر سینائے کۆه اِنت، هما کۆه که اَرَبِستانا اِنت و انّوگێن اورشلیمئے ڈئولا اِنت، چێا که آییئے جند و آییئے چُکّ گُلامێن زِندے گوازێنگا اَنت،


اِشانی جِندئے شائِرێا گوَشتگ: ”کْریتئے مردم پُشتی درۆگبند اَنت، وَکشی اَنت و جاندُزّێن لاپی اَنت.“


من ترا پمێشکا کْریتئے جزیرها نادێنت و شُتان که تئو ناسرجمێن کاران بگیشّێنئے و هر شهرا کَماش گِچێن بکنئے و کاران آیانی دستا بدئیئے، هما پئیما که من ترا هُکم داتگ‌اَت.


Последвай ни:

Реклами


Реклами