19 آیان پولُس، ”اَریوپاگوسا“ برت و گوَشتِش: ”بوتَ کنت ما بزانێن اے نۆکێن تالیم که تئو دئیئے چے اِنت؟
په منیگی هاکم و بادشاهانی دێما پێش کنگَ بێت، گڑا شمارا شَرّێن مۆهے رَسیت که آیانی و درکئومانی دێما په من گواهی بدئیێت.
مردمان په هئیرانی وتمانوتا گوَشت: ”اے چۆنێن هبرے؟ گوَشئے نۆکێن تالیمے، گۆن چُشێن واک و اِهتیارے که جِنّان هم هُکمَ دنت و جِنّ هم آییئے هبرا مَنّنت.“
شمارا نۆکێن هُکمے دئیان: یکدگرا دۆست بدارێت. اَنچۆ که من شمارا دۆست داشتگ، شما هم یکدگرا دۆست بدارێت.
تئیی هبر مئے گۆشان اَجب اَنت و ما اِشانی مانایا زانگَ لۆٹێن.“
نون پولُس، اَریوپاگوسئے دیوانجاها اۆشتات و تْرانی کرت: ”او آتِنئے جَهمنندان! من گِندگا آن که شما باز دیندۆستێن مردم اێت.
لهتێن مردما آییئے هبر مَنِّت و ایسّائے سرا باوَرمند بوت. چه باور کنۆکان یکّے، اَریوپاگوسئے دیوانئے باسکے اَت که آییئے نام دیونیسیوس اَت و یکّ جنێنے که نامی داماریس اَت و گۆن آیان دگه لهتێن هم گۆن اَت.
لشکرئے مسترا وَرنائے دست گپت و یکّ کِرّے برت و جُست کرت: ”ترا گۆن من چۆنێن هبرے هست؟“
لهتێن رۆچا رَند، پیلیکْس وتی یَهودیێن زال دْروسیلائے همراهیا آتک و پولُسی هم لۆٹت و آورت. گۆن پولُسا گوَشتی: ”ایسّا مَسیهئے سرئے باوَرمندیئے بارئوا چه تئو گێشتر اِشکنگَ لۆٹان.“
اَگْریپاسا گوَشت: ”من وت اے مردئے هبران گۆش دارگَ لۆٹان.“ پِستوسا گوَشت: ”باندا تئو آییئے هبرانَ اِشکنئے.“
بادشاه اَگْریپاسا گۆن پولُسا گوَشت: ”ترا وتی دێمپانیئے مۆه و مۆکل اِنت.“ پولُسا دست بُرز کرت و په وتی بێمئیاریئے پَدّر کنگا هبرا لگّت و گوَشتی: