12 چه آیان بازێنێا باور کرت و دگه بازێن نامدارێن یونانی مردێن و جنێنے هم باوَرمند بوت.
ایسُّپ نامێن مردے که اَریماتیائے شهرئے نندۆک اَت، سرۆکانی دیوانئے اِزَّتمندێن باسکے اَت و وت هم هُدائے بادشاهیئے رَهچار و وداریگ اَت. جُمَهئے بێگاها پیلاتوسئے کِرّا شت و گۆن بهادُرّی و دِلێری، ایسّائے جۆنئے برگئے اِجازتی لۆٹت.
هرکَس که هُدائے واهگان سَرجم کنگ بلۆٹیت، زانت که منی تالیم هُدائیگ اَنت یا من چه وت هبرَ کنان.
آ وهدا، پولُس و بارنابایا گۆن دِلێری آیانی پَسّئوا گوَشت: ”مارا چه سجّهێنان پێسر، هُدائے هبر گۆن شما گوَشگی اَت، بله شما هُدائے هبرا نمَنّێت و وتا اَبدمانێن زِندئے لاهکَ نزانێت، نون ما درکئومانی گوَرا رئوێن.
بله یَهودیان، شرپدار و هُداتُرسێن جنێن و شهرئے نامدارێن مردێن، پولُس و بارنابائے آزار دئیگ و بدواهیا شۆرێنتنت و آاِش چه آ دَمگا در کناێنتنت.
پولُس و بارنابا وتی هێل و آدتئے پدا، اِکُنیَهئے شهرا هم یَهودیانی کَنیسَها شتنت. اۆدا آیان اَنچێن دابێا هبر کرت که بازێن یَهودی و یونانی باوَرمند بوتنت.
هُدااِش سَتا و سَنا کرت و سجّهێن مهلوکا آ دۆست اَتنت. هُداوند هم رۆچ په رۆچ رَکّێنتگێن مردمان گێشا چه گێشتر کنان اَت.
هستۆمند، وتی دربێشی و نێزگاریئے سرا، چێا که هستۆمند دَشتئے پُلّئے پئیما هُشکَ ترّیت و زئوالَ بیت.
پمێشکا هر وڑێن پَلیتی و سجّهێن بدیان چه وت دور کنێت و په بێکِبری و نَرمدلی، هما گال و هبران دلا بدارێت که شمئے دل و جانا نادێنگ بوتگ و شمئے رَکّێنگئے واک و توانی هست.