27 جێلئے نِگهپان، چه وابا پَچ لَرزت و آگه بوت، دیستی که بَندیجاهئے سجّهێن دروازگ پَچ اَنت، گُمانی کرت که کئیدی تتکگ و شتگاَنت. نون په وتکُشیا زَهمی کَشّت.
گڑا یَهودایا هما زَرّ مزنێن پرستشگاها دئور داتنت و شت، وتا گُٹلۆپ کرت و کُشتی.
هیرودیسا شۆهاز کناێنت، بله وهدے پِتْرُس دستا نکپت، چه سپاهیگان جُست و پُرس کنگا رَند، آیانی کُشگئے هُکمی دات. گڑا هیرودیسا یَهودیَه یله دات و کئیسَریَها شت و همۆدا مَنت.
بله پولُسا تئوار کرت و گوَشت: ”وتا تاوان مدئے، ما سجّهێن وتی جاگها اێن.“
جێلئے نِگهپانا پولُس هال دات و گوَشت: ”منا چه کازیانی نێمگا پرمان رَستگ که شمارا یله بدئیان. پمێشکا شما په وشّی و سلامَتی برئوێت.“