چه بَندیجاها در آیگا رَند، پولُس و سیلاس لیدیَهئے لۆگا شتنت و گۆن باوَرمندان گِند و نندِش کرت، دِلبڈّیاِش داتنت که وتی ایمانئے سرا مُهر و کاهِم بۆشتنت و پدا چه پیلیپیئے شهرا در کپت و شتنت.
پمێشکا، او براتان! چه وت هپت اَنچێن نێکنامێن مردم گچێن بکنێت که چه پاکێن روه و هُدایی زانت و زانگا سررێچ ببنت تان اے زِمّه و ڈُبَّها همایانی کۆپگا بلَڈّێن و
هما آزار و سکّی و سۆریانی بارئوا هم زانئے که اَنتاکیَه و اِکۆنیَه و لِستْرَهئے شهران منی سرا کپتنت. من اے آزار سَگّتنت و هُداوندا منا چه اے سجّهێنان نِجات دات.