لهتێن رۆچا و رَند، پولُسا گۆن بارنابایا گوَشت: ”سجّهێن هما شهران که ما هُداوندئے هبر رسێنتگ، بیا پدا همۆدا برئوێن و براتان بچارێن که بارێن آ چۆن اَنت.“
آییئے همراه اِش اَتنت: پیرّوسئے چُکّ سوپاتِروس که بیریَهئے مردمے اَت، اَریسْتَرکاس و سِکونْدوس که تِسالونیکیئے مردم اَتنت، گایوس که دِرْبِهئے مردمے اَت، تیموتاووس، تیکیکوس و تْروپیموس که آسیائے دَمگئے مردم اَتنت.
هما آزار و سکّی و سۆریانی بارئوا هم زانئے که اَنتاکیَه و اِکۆنیَه و لِستْرَهئے شهران منی سرا کپتنت. من اے آزار سَگّتنت و هُداوندا منا چه اے سجّهێنان نِجات دات.