Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




کاسِدانی کار 14:22 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

22 مریدِش سر و سۆج کرت و دِلبڈّی داتنت که وتی باوَرا مُهر بدارنت. گوَشتِش: ”ما، گۆن بازێن سکّی و سۆریانی سَگّگا هُدائے بادشاهیا شتَ کنێن.“

Вижте главата копие




کاسِدانی کار 14:22
49 Кръстосани препратки  

کَسے که وتی سَلیبا بَڈّا مکنت و منی همراه مبیت، آ هم منا نکرزیت.


رَندا ایسّایا مرید لۆٹتنت و گوَشتی: ”اگن کَسے لۆٹیت منی رَندگیریا بکنت، باید اِنت وتی دِلئے سجّهێن لۆٹ و واهگان یله بدنت و په ساهئے نَدر کنگا، وتی جندئے سَلیبا بَڈّا بکنت و منی راها گام بجنت.


هئو، شمارا گوَشان: سوچنئے دُمکا اُشترئے گوَزگ وَه باز گران اِنت، بله هُدائے بادشاهیا، زردارێن مردمئے رئوگ اَنگت گرانتر اِنت.“


هُدا آیانی بدلا سَد برابر گێشترَ دنت. همے جهانا، گۆن سکّی و سۆریانی همراهیا، لۆگ، برات و گهار، مات، چُکّ، مال و ڈگار آییا رسیت و آ دگه جهانا هم اَبدمانێن زِندئے واهندَ بیت.


اگن تئیی چمّے ترا دێم په گناها ببارت، آییا در کن. چێا که گۆن دوێن چمّان دۆزها کپگئے بدلا، شرتر همِش اِنت که گۆن یکّ چمّے هُدائے بادشاهیا بپُترئے،


مَسیها په وتی شان و شئوکتئے رَسگا، اے سکّی و سۆری سگّگی نه‌اتنت؟“


اگن دنیا چه شما نَپرتَ کنت، بزانێت که پێسرا چه من نَپرتی کرتگ.


چه اے هبرا بێهئیال مبێت که من گۆن شما گوَشتگ: ’گُلام چه واجها مسترَ نبیت.‘ اگن آیان منا آزار داتگ، شمارا هم آزارَ دئینت. اگن منی هبرِش زرتگ، شمئے هبرا هم زورنت.


من اے چیزّ شمارا گوَشتنت که منی برکتا شمارا اێمنی و آسودگی برسیت. جهانا شمارا درد و رنجَ رسیت، بله دلا ڈَڈّ کنێت، چێا که من جهانئے سرا بالادست بوتگان.“


ایسّایا پَسّئو دات: ”ترا راستێنَ گوَشان، تانکه کَسے چه آپ و روها پێدا مبیت، هُدائے بادشاهیا پاد اێر کرتَ نکنت.


وهدے آ اۆدا رَست و هُدائے رهمتی دیست، گَل بوت و مردمی دِلبڈّی داتنت که په دل هُداوندئے وپادار و مَنّۆک ببنت.


وهدے شاوولی در گێتک، گۆن وت اَنْتاکیَها برتی. اۆدا اے دوێن، تان سالێا گۆن کِلیسائے باوَرمندان هۆر بوتنت و بازێن مردمے درس و سَبکِّشَ دات. اے اَنْتاکیَهئے شهر اَت که ائولی رندا مرید، ”مَسیهی“ گوَشگ بوتنت.


گڑا مریدان شئور کرت هرکَس وتی وس و توانا، په یَهودیَهئے نندۆکێن باوَرمندێن براتانی کُمکّا، چیزّے راه بدنت.


مُچّیئے پاد آیگا رَند، بازێن یَهودی و درکئومێن یَهودی بوتگێن هُداتُرسێن مردم، پولُس و بارنابائے همراه بوتنت. پولُس و بارنابایا آ دِلبڈّی دات و گوَشتنت که هُدائے مِهر و رهمتانی ساهگا بماننت.


بله وهدے مرید پولُسئے چپّ و چاگردا آتک و مُچّ بوتنت، آ پاد آتک و شهرا پِر ترّت. دومی رۆچا، بارنابائے همراهیا، دِرْبِهئے شهرا شت.


پولُس و بارنابا تان دێرا گۆن اَنْتاکیَهئے مریدان منتنت.


یَهودا و سیلاس که وت هم نبی اَتنت، اۆدئے براتِش گۆن بازێن هبران دِلبڈّی دات و آیانی باوَرِش مُهرتر کرت.


کِلیسایان مُهر و زۆرمند کنان، چه سوریَه و کیلیکیَهئے دَمگان ترّ و تاب کنانا شت.


پولُس اَنْتاکیَها کمّے وهدا مهتل بوت و پدا چه اۆدا در آتک و گَلاتیَه و پْریجیَها ترّ و تاب کنان، گۆن مریدان گِند و نِندیَ کرت و آیانی سِتک و باوَری مُهر و رێدگ کنانَ کرت.


اے ڈئولا هُدائے پاکێن هبر مردمانی نیاما تالان بوت و اورشَلیما مرید سکّ زوتّ گێشا چه گێشتر بئیانَ بوتنت. بازێن دینی پێشواے هم اے باوَرئے مَنّۆگر بوت.


من آییا سهیگَ کنان که په منی ناما آییا چینچُک آزار سَگّگی اِنت.“


نون اگن ما هُدائے چُکّ اێن، گڑا میراس هم برێن، چه هُدایا میراسَ برێن و گۆن مَسیها هم‌میراس اێن. چێا که اگن ما په راستی آییئے سکّی و سۆریان همراه ببێن، گڑا آییئے شان و شئوکتا هم شریکدارَ بێن.


نون اے شَرَپ شمارا چه مَسیهئے نێمگا رَستگ که شما مسیهئے سرا نه تهنا باورمند ببێت، په آییا سکّی و سۆری هم بِسگّێت،


هُداوند شمئے دلا مُهر و مُهکم کنات که وهدے مئے هُداوندێن ایسّا گۆن وتی سجّهێن پَلگارتگێنانَ کئیت، شما مئے هُداێن پتئے بارگاها بےائیب و پاک و پَلگار ببێت.


گڑا مئے هُداوندئے بارئوا شاهدی دئیگا لَجّ مکن. منی هالتئے سرا هم شرمندگ مبئے که من په هُداوندئیگی بندیگ آن. من په وشّێن مِستاگا اے سکّی و سۆریان که برداشت کنگا آن، تئواِش هم گۆن هُدائے بَکشاتگێن زۆرا برداشت کن.


هرکس که ایسّا مَسیهئے راها هُدایی زندے گوازێنگَ لۆٹیت، آزار دئیگَ بیت و


شما په همے سکّیانی سگّگا گچێن کنگ بوتگێت، پرچا که مَسیها هم په شمئیگی سکّی سگّت و نمونه و مِسالے بوت که شما آییئے رَندگیریا بکنێت.


نون هُدا، که سجّهێن رهمتانی مالک اِنت و شمارا چه مَسیهئے راها دێم په هما اَبدمانێن شئوکتا گْوانکی جتگ، شمئے کمّێن سکّی و سۆرێئے سگّگا رند، شمارا نۆکسرا توانَ دنت، مُهر و مُهکمَ کنت و پایداری و زۆرَ بَکشیت.


شئیتانئے دێما بۆشتێت و وتی باوَرا مُهر و مُهکم بدارێت. بزانێت که همے پئیمێن سکّی و سۆری جهانئے اے دگه جاگهان هم شمئے براتانی سرا بئیگا اِنت.


گڑا په شما مئے هُداوند و رَکّێنۆکێن ایسّا مَسیهئے اَبدمانێن بادشاهیئے دروازگ، په دلپچێن وشّاتکیے پَچَ بیت.


او دُردانگان! واهگدار اَتان په شما هما رَکّگئے بارئوا بنبیسان که ما سجّهێن آییئے شریکدار اێن. بله من زلورت دیست که گۆن اے چیزّانی نبیسگا، شمئے دلا شئوک پێدا بکنان تان په هما باوَرا جُهد بکنێت که یکّ رندے پَلگارتگێنان دئیگ بوتگ و تان اَبد گۆن ماشما گۆنَ بیت.


من، یوهَنّا، شمئے برات آن و هما آزار، بادشاهی و سبر و اۆپارا شمئے همراه آن که مارا ایسّائے نامئے سئوَبا رسنت. من هُدائے هبر و ایسّائے شاهدیئے سئوَبا پَتموسئے جَزیرها اَتان.


چه آیۆکێن آزاران متُرس. بچار، شئیتان چه شما لهتێنا په شمئے چکّاسگا زندانا کنت و تئو تان ده رۆچا آزار دئیگَ بئے. تان مرکئے ساهتا وپادار بئے و من ترا زِندئے تاجا دئیان.


من پَسّئو دات: ”واجه! تئو وتَ زانئے.“ نون آییا گۆن من گوَشت: ”اے هما اَنت که چه مزنێن اَزابا در آتکگ‌اَنت و وتی پۆشاکِش گۆن گوَرانڈئے هۆنا شُشتگ و اسپێت کرتگ‌اَنت.


Последвай ни:

Реклами


Реклами