هُداوندا گوَشت: ”اِدا بچار، نون اے یکّێن راج و کئوم اَنت و سجّهێنانی زبان یکّ اِنت. اگن اے کارِش بِندات کرتگ، چه اِد و دێم اے هرچے کنگ بلۆٹنت، په اِشان نَبوتنیَ نبیت.
اَنگت هم آییا وتا چه گواهی دئیگا دور نداشتگ. په وتی مِهرئے درشان کنگا، چه آسمانا هئورَ گوارێنیت و پُربرێن کِشاران په مۆسمَ رۆدێنیت، شمارا په الکاپی وَرد و وراکَ دنت و شمئے دلان چه وشّیان سررێچَ کنت.“
بله لهتێن رۆچا و رَند، بازێن یَهودی چه اَنْتاکیَه و اِکُنیَها آتک و شهرئے مردمِش وتی نێمگا تَرّێنتنت. پولُسِش سِنگسار کرت و گۆن اے هئیالا که مُرتگ، کَشّان کنان چه شهرا ڈنّ دئور دات،