9 شاوولا که پولُس هم گوَشگَ بیت، چه پاکێن روها سررێچ، اِلیماسئے نێمگا چمّ سکّ داتنت و گوَشتی:
آ وهدا هبر کنۆک شما نبێت، شمئے آسمانی پتئے روه شمئے زبانا هبرَ کنت.
ایسّایا په زَهر چارتنت، چێا که چه آیانی سِنگدلیا سکّ پَدَرد بوت. گۆن آ مردا گوَشتی: ”دستا شهار دئے!“ آییا دست شهار دات و دستی وشّ و دْراه بوت.
ایسّایا پدا وتی دست آییئے چمّانی سرا پِر مُشتنت، اے رَندا، آییئے چمّ پکّا شَرّ بوتنت و سجّهێن چیزّی شَرّیا دیستنت.
ایسّایا آیانی نێمگا چارت و گوَشتی: ”گڑا، آ نبشتهئے مانا چے اِنت که گوَشیت: ’هما سِنگ که بانبَندێن اُستایان پسُند نکرت و نزُرت، هما سِنگ بُنهِشت بوت.‘
آ سجّهێن، چه هُدائے روها پُرّ بوتنت و اَنچُش که پاکێن روه آیان واک و توان بَکشگا اَت، ڈنّی زبانان هبر کنگا لگّتنت.
چه آیانی دْوایا رند، آ جاگه که اۆدا مُچّ اَتنت لَرزت، سجّهێن چه پاکێن روها سررێچ بوتنت و هُدائے هبرِش په دِلێری درشان کرت.
گڑا پِتْرُس چه هُدائے پاکێن روها سررێچ بوت و گوَشتی: ”او کئومئے سرۆک و کماشان!
بله اِسْتیپانا، که چه هُدائے پاکێن روها سررێچ اَت، آسمانئے نێمگا چارت، گۆن هُدائے شان و شئوکتے گِندگا، ایسّایی دیست که هُدائے راستێن نێمگا اۆشتاتگ.