33 گۆن ایسّائے زِندگ کنگا، په ما که آیانی چُکّ و اۆبادگ اێن، سَرجم و پورهای کرت، اَنچُش که زَبورئے دومی بهرا نبیسگ بوتگ: ’تئو منی بَچّ ائے، مرۆچی من ترا پێدا کرتگ.‘
نون هُداوندئے هُکما درشانَ کنان که منا گوَشتی: ”تئو منی بچّ ائے، مرۆچی من ترا پێدا کرتگ.
ایسّائے مِرَگ و جاه جنَگا رَند، مُرید یاتا کپتنت که آییا وت اے هبر گوَشتگاَت. نون آیان هُدائے پاکێن کتاب و ایسّائے هبرانی سرا ایمان آورت.
بله هُدایا چه مُردگان زندگ کرت و
هُدایا گۆن اے هبران هم کئول داتگ که ایسّایا چه مُردگان زندگَ کنت و جۆنی هچبرَ نپوسّیت: ’هما پاک و دلجمێن کئول و وادهانی برکتا شمارا بَکشان که گۆن داوودا لبزُن کرتگاَت.‘
بله آ کَس که هُدایا چه مُردگان زندگ کرت، آییئے جۆن نپوسِّت.
بله هُدایا چه مُردگان زندگ کرت و چه مَرکئے رنج و اَزابا رَکّێنت، چێا که نبوتنی اَت مَرک آییا وتی پنجگانی تها بداریت،
هُدایا ایسّا مَسیه زندگ کرت و ما سجّهێن، اے راستیئے شاهد اێن.
شاوول، همۆدا یَهودیانی کَنیسَها شت و جاریَ جت که ایسّا هُدائے چُکّ اِنت.