گڑا گوَشتی: ”اے منی هما هبر اَنت که من گۆن شما آ وهدا کرتگاَنت که اَنگت گۆن شما بوتگان. منی بارئوا، هر هبرے که موسّائے شَریَت، زَبور و نبیانی کتابان نبشته اِنت، آ زلور باید اِنت هما ڈئولا سَرجم ببنت.“
اورشَلیمئے مردم و آیانی هاکمان، ایسّا پَجّاه نئیاورت، بله گۆن آییئے مئیاریگ کنگا، آیان نبیانی هما هبر پوره و سَرجم کرتنت که هر شَبَّتئے رۆچا وانگَ بنت.
بله هُدایا منا تان مرۆچیگا کُمکّ کرتگ و نون اِدا اۆشتاتگان و مزن و کسان، سجّهێنانی دێما گواهیَ دئیان. اے هبران که من کنگا آن، چه موسّا و اے دگه نبیانی پێشگۆییان ڈنّ نهاَنت،